Sabah güneşi yüzüne vurduğu o an
Kalbin yazdığım şiirleri andırıyor...
Sayi ya kaç tane olmuştur ?
Rüzgârın sana çarpası ,
Ve karahindibalarinin yüzüne doğru uçuşması ....
Saçlarından sanki hep oraya ait gibi takılı kalmaları ...
Ne kadar da güzel .
Bir şair olsam şiirlerime ,
Seni katardım .
Bir yazar olsam ,
Hep seni yazardım.
Ressam olsaydım o unutulmaz anı,
Resmederdim .
Oysa ben her seferinde :
O sabah güneşinin yüzündeki ışığında kalmak istedim .
Yürürken ki hışırdayan çimlerin
Sesine tanık olmak istedim .
Sen uyurken sana fark bile etirmeden
Ay ışığını senin yüzünden izlemek istedim .
Ve yüzündeki o tebessümü sen daha fark etmeden ben fark etmek istedim.
Çok mu istedim yoksa ...
~ 🦋