İçimde lise son sınıfın, son cumasının ince kederi var..
Bir Demet Tiyatro
Önce biraz ağladılar, ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu herşeye alışır!
Sahi nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüten o derdi kime nasıl anlatacaksın.
Okur Takip Önerileri
Bir gün karanlığın olmadığı bir yerde buluşacağız.
Tahacan tekrar paylaştı.
İnsanlar arasında yaşamayı, hayvanlar arasında yaşamaktan daha tehlikeli buldum. Buydu işte kimsesizlik.
İnsan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır.
Yapayalnız olmanın, tek başına kalmışlığın sonsuz acı verici karanlık duygularıyla doluvermişti birden yüreği.
Herkesin gidebileceği bir yeri olmalı. Çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir...
Bazen en uzun yol, iki insan arasındaki mesafedir.
Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.
Yaşadıklarım üzerine hiçbir dostumla konuşmadım. Çünkü iç dünyamın nasıl ölmüş olduğunu onlar hiç bilmemişti. Şimdi nasıl canlandığımı da bilmeyecekler.
Siz o fikri yiyip bitirmiyorsunuz, o fikir sizi yiyip bitiriyor...
Hiçbir şey söylemedi, sessizce baktı sadece… Böyle bir bakış yoktur yeryüzünde.
İnsan insan mıdır, yalnızca yiyip, içmek ve uyumakla geçiriyorsa hayatı ?
