"Yine düşler, daha uykuya dalmadan önceki uyanıklıktan içeri yansıyan düşler beni uyutmadı. Sanatçı yeteneğiyle donatılmış biri olduğum düşüncesi, akşam ve sabahları başı sonu görülmeyen bir sel gibi varlığımı dolduruyor. Varlığımın temeline varıncaya kadar kendimi yumuşamış hissediyorum, istediğim her şeyi içimden çekip alabilirim adeta."
Nesin sen?
-Sefilin biriyim. Şakaklarıma vidalanmış iki küçük tahtam var.
Unut her şeyi. Pencereyi aç. Odayı topla. Yel içinden esiyor onun. Onun boşluğuna bakınmaktasın yalnızca, dip köşeyi araştırıyor ve bulamıyorsun kendini.
Reader Follow Recommendations
Yolumu açık görmüyorum. Benim olan her şey benden uzaklaşmış gibi ve sanki tümü de geri dönse artık beni doyurmayacakmış gibi.
Anla beni. Sıradan bir dünya gibi değilim. Deliliğim var, başka bir boyutta yaşıyorum ve ruhu olmayan şeyler için zamanım yok.
Charles Bukowski
Kuru ve sabit gözlerin arkasında nasıl bir ateşin yandığı, yavaşça kalkıp inen göğsün içinde nelerin kaynadığı bilinmediği için, insan sürekli bir ürkeklik ve tereddüt içinde üzülür..
Hiç
Hiç bir insanı unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda
kaldın mı hiç?
Hani ölmüş gibi,
hani uzatsan da elini tutamayacağını bilmek gibi,
her an kapından içeri gülümseyerek girecegini bekleyip
ama aslında hiç gelemeyecegini de bilmen gibi.
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek,
ama ölmüs gibi ulaşılmaz
“Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna,tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım, tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim. Beni uyandırma."
