Yağmurlar vardı gözlerinde, gri bulutlar.
Nasıl alışmışsak öyle devam etmek vardı yaşama.
Günler vardı, sonu gelmesi için dua edilen.
Geceler vardı, elin tekrar tuşunda beklerdi
Ama o tekrar, o bildiğin tekrarlardan değildi hani.
Şiirler vardı, yarıda kesilen.
Ve arkasına bakmadan dönüp giden.
Yaralar vardı, kapanmaması istediğin için
Her gün biraz daha kanatılan, kanayan.
Sayfa 60 - Dokuz yayıncılıkKitabı okudu
176 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Manevi acının yanında fiziki acının ne önemi var?
Sayfa 11 - Türkiye İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Hayat insanın en büyük boşluğu
Bir içindesin bir dışında
Nerede olmak istediğine bağlı
Ya seni yukarı taşır
Ya da en dipte tutar
Bazen
hiç gelmez
Beklenen özür
Beklendiği anda
Nihayet geldiğindeyse
Ne istenir
Ne de lüzum kalmıştır
- çok geç kaldın
Anne ben vakitsiz şimşek için Şiir yazıyorum. Cam kırıklarının Sarmaşıkların sevdiği dünya Siyah elbisenin giyildiği kentlerine
Zamanın sapsarı delirdiği o Ağa düşmek üzereyken ıssızlığın
Okşadığı ruhuma Yağmurlar küskün şimdi
Sanki gökkuşağını çalmışlardı gözlerinden.
Sayfa 146 - epilson yayınlarıKitabı okudu
Birisi ölür.
Ardından başkaları da ölür, yaşamaya devam eden sadece zamandır.
Sayfa 168 - indigoKitabı okudu
Aşk acının yaşanmasını talep eder, değiyorsa dibine kadar yaşayacaksın.
Sayfa 65 - olimpos yayınlarıKitabı okudu
Ben güldükçe senin ağlaman dileğiyle...
Başka da bir söz söylemeyeceğim.
Sayfa 90 - İndigoKitabı okudu
