Külbe-i ahzânı teşrife kelâm itdin bana
Gelmedin șahım efendim subhı șâm itdin bana
'Adet-i hûbân imiş âşıklara itmek ezâ
Anıñ içün sen dahi cevri müdâm itdin bana
Bașımı gavgâya saldı tıfl iken 'aşkın senin
Maderimden emdigim şîri harâm itdin bana
Hâb u râhat 'ayş u işret hâtırımdan oldı dûr
Bu safā vü rahatı hep telh u hâm itdin bana
Âhir ayırdın vatandan Sıdkî-i bî-çâreyi
Ey sitem-cû gurbeti şimdi makâm itdin bana
"Bu dünyada cennet dediğin seni anlayan, seni bilen, aklıyla, derdiyle hisleriyle sana dost olan kişi ile geçirdiğin vakittir.
Cehennem ise her şeyi ile sana muhalif olan, sana itimat etmeyen, sana dost olmayan kişi ile geçirdiğin vakittir."
Şu tür bir cümle sarf etmek için kuvvetli bir istinatgâhı olmalı insanın. Dayatılan kaynağı bir başkasından olsa merak ederdim, ancak söz konusu Muazzez İlmiye Çığ ise şayet pek de sağlam bir temele dayanmadığı aşikâr.
Ucu dine dokundurulan ve bu doğrultuda öne sürülen her ne olursa olsun sağlam bir kaynağa dayandırılmalıdır. Buna öznel bakış açısı da dahildir. Din, her önüne gelenin kendi keyfi ve isteğince yorumlayabileceği bir husus değildir. Hele ki hiciv usulünde bir atıfta bulunuluyor ise şayet hiç değildir.