Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen.
Benim mevsimim sanırım sonbahar. İçinde bir ay seçecek olsam da Eylül derdım herhalde pek çoğu gibi. Yağmurlar yağmaya başlayıp, tatlı bir meltem eserken gönlümde savrulan cümleleri tutmak, bazı şeyleri unutmak daha kolay oluyor gibi.
Her insanın bir mevsimi varmış gibi geliyor bana. Her insan bır mevsime benzermiş gibi. Ya da ne bileyim kendini bulduğu, kendi olduğu, "işte geldi beklediğim" diyerek o zamanı, o ayı beklediği vakitler varmış gibi.