Mesut TUNÇ
@MesutiMesut
24 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hastalıktan ölmez insan. Çaresizliğinin farkında olmaz çoğu zaman. Bilmez. Kaçamaz, kurtulamaz...Aslında o anda ölür ama o yaşadığını düşünür...
İnsan çoğu zaman hayatta tek başına kalmanın ona iyi geleceğini bilmez. Hemen bir avcının eline düşer av olur. Evlenir çocuk sahibi olur. Kurtulmak güçlendirir ama ağır yaralı kurtulmak pek bir şeyi değiştirmez...
Anı irin toplayan bir yara olsa bile, insan hatırlamaktan vazgeçmez. Ve insan boşuna hatırlamaz...
Okur Takip Önerileri
204 syf.
·
Puan vermedi
Başkaları adına utanç duymak bazen kendi adımıza utanmaktan çok daha acı verici...
Yalanını yüzüne vuramayacağının yalanını susarak dinlemek, bu hepsinden daha utandırıcı....
Mutluluk diye bir şey yoktur. Var sananlar mutluluk sandıkları şeyin razı oldukları mutsuzluk olduğunun farkına varamayanlardır...
İnsanların büyük çoğunluğu düşen bir yaprak gibidir, kapılıp gider rüzgârın önüne, havada süzülür, dönüp durur, sağa sola yalpalar vurarak iner yere. Pek az kişi de vardır, yıldızlara benzer, belli bir yörüngede ilerler durur, hiçbir rüzgar varamaz yanlarına, kendi yasalarını ve izleyecekleri yolu kendi içlerinde taşırlar...
Herhalde doğmadan önce çok kötülük ettik, ya da öldükten sonra çok büyük bir mutluluk tadacağız ki, Tanrı bu yaşamın kefaretinin tüm işkencelerle, tüm acılarla ödenmesine izin verebiliyor...
Daha dün ruhlarının yalnızlığında, hasta odalarının loşluğunda çabucak ölmeyi arzulayanlar, başkalarının yaşamını ve mutluluğunu görünce nasıl da yaşamak istiyorlar?
Hey gidi gençlik! İçten sevgileri, kuşkulu sevgiler için gözden çıkarırsın hep, öyle mi?
Vaktin çocuğu olur bazıları, iyice piştikten sonra vaktin babası haline gelirler...
