GürAkanSu
@Mihrisel
Renk renk nakış nakıştır birdir ocağımız
Yankılanır aynı gök altında avazımız
Bitmez bizim gardaşlığımız ulvi azatlığımız
Uzanır dört bir yana sevgiyle kollarımız
null
null
null
120 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
488 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Etkili hikayeler anlatmak kolay değildir; zorluk hikayeyi anlatmakta değil, herkesin hikayeye inanmasını sağlamaktır.
Sayfa 44
Dedikodu sıkça kötülenen ama aslında kalabalık gruplar halinde işbirliği yapabilmenin de temelini oluşturan bir beceridir.
Sayfa 36
Peki ama içimdeki bu sıkıntı ne, bu nefes darlığı, bu yürek çarpıntısı ne? Mutluluk için gereken her şey var ama içimdeki bu daralma ne? Daha ne bekliyorum yaşamdan? O zaman unut yürek çarpıntılarını, unut nefes darlığını, yaşam bu, kolay değil. Sıkma kendini diyorum, bırak, bırak biraz, rahat ol, bak her tarafın gerilmiş sinirden, adalelerin bir yay gibi. Bırak seni güçsüz sansınlar, ağla seni üzgün sansınlar, söyle eksiklerini versinler, iste, istemesini öğren, yoksa hiç geçmeyecek gerginliklerin, bırak kendini, demek ki mutluluk yalnızca iş, ev, araba, sevgili değil. Bunları sürdürmek zor olan.
Sayfa 191Kitabı okudu
Eş sözcüğünün içinde dostluk, paylaşma, bağımsızlığın da olabileceğini hiç düşünmedim, düşünemedim. Öylesine korkmuştum çevremdeki eşlerden.
Sayfa 185Kitabı okudu
Bu adam, kadınların erkekleri yalnızca sevişmek için istemediklerini biliyor sanırım, önce başını dayayacak bir omuz ve sonra saçlarında gezinen bir tatlı el. Cinsellik bundan sonra kaçıncı sıralarda kim bilir? Bunu bu adam anlayabilmiş galiba...
Sayfa 174Kitabı okudu
Bunca yıllık yaşamımda bir tek şunu öğrendim... Şu reçeteyi: mutlu olmadığın ortamdan kaç git. Bunun için de güçlü ol, kendi kendine yet.
Sayfa 168Kitabı okudu
İnsanlar birbirlerine "Öl" dememeli ve "Öl" deyince de kimse ölmemeli. Kimse, "Öl desem ölür" diye gurur duymamalı. Kimse kimseden bir şey istememeli, beklememeli. Hele hele değişmesini hiç.
Sayfa 167Kitabı okudu