Bir ötən sevgini unuda bilsəm,
Könlümü sevginlə ovuda bilsəm,
Bir axşam yanına, qayıda bilsəm
Bağışla, bağışla, məni bağışla…
Bağışla qapını döyə bilmirəm,
Bağışla sevirəm, deyə bilmirəm.
Özüm də bilmirəm, ah niyə bilmirəm,
Bağışla, bağışla, məni bağışla…
Bir sönən ocağın külünə yanma
Ömrümün ayına, ilinə yanma
Desəm ki sevmirəm gəl mənə inanma ,
Bağışla, bağışla, məni bağışla…
Ramiz Rövşən 🌿
İnsana qalan yalnızca özüdür. Var olduğumuz müddətcə, istər ən yaxınımız olsun və yaxud da ki ailəmiz - heç biri və heç kəs bizlərə qalmır.
Düşünək.
Əlimiz kəsildiyində, o an o ağrını hiss edən bizik və ətrafımızdakilər sadəcə təsəllidən ibarətdir. Bu təsəlli bizim yaramızdan ağrını xəfiflədirmi? Və ya sağaldırmı? Xeyr.
Birini itirdiyimiz zaman, buna bənzər acını yaşamış insan bizi anlaya bilər, bəli, lakin bizim kimi bilə bilməz. Çünki, hər insanın özünə xas bir duyğu idarə etməsi var.
Və insan bu dünyada nə olursa olsun təkdir. Onun hər hansı bir dinə bağlı olub olmaması, onunla tanrının olub olmadığını deyə bilər əlbəttə, bu ayrı məsələ və hər kəsin öz qərar verəcəyi işdir. Söhbət isə ruhani varlıqlardan deyil, ətli-qanlı varlıqlardan gedir, yəni insanlar.
Heç kim içinizdəki ən zirvə duyğunu bilə bilmir. Anlamağa çalışar ama bilməz. Bunu sadəcə və sadəcə biz bilə bilirik. Çünki bunu "həmin an" yaşayan bizlərik..
Bəzən insanların qəlbini qırmamaq üçün, özümüzü incidirik. Götür-qoy etdiyim çox şey var. Deyəsən həyatımda özümün yox da insanların fikrini əsas plana qoymuşam və buna görə də mən bəzən məndən uzaqlaşıram. Bunun fərqinə varıb ipləri əlimdə cəmləşdirəndə isə ətrafımda yenə insan sayı azalır:)
Əslində bu önəmli faktor deyil. Özümlə necə xoşbəxt və güclüyəm. Yox deməyi bacarmaq və insanlara qarşı müəyyən sədd qorumaq həqiqətən gözəl şeydir.
İlk öncə özümüzü dinləyək və nə istədiyimizi birinci özümüzdən soruşaq. Məncə bu nöqtədən sonra çox şey yoluna düşəcək. ♥️
Okur Takip Önerileri
Dilim dinməz, kirpiklərim səs elər,
Necə xoşdu - ürəyimi kəs elə...
Qalan ömrə yarım ürək bəs elər,
Unut məni, aldat məni, at məni.
Enişi qar, yoxuşu qar bu yolun,
Yad nəfəsdən buz qayası su olu...
Yalan yolu beş addımlıq su yolu,
Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı, usanmazmı?
Fələklər yandı ahimdən, muradım şəmi yanmazmı, muradım şəmi yanmazmı?
Qəmu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan
Neçün qılmaz mənə dərman, məni bimarı sanmazmı?
Qəmim pünhan tutardım mən, qəmim pünhan tutardım mən
Dedilər yarə qıl rövşən, desəm, ol bivəfa, bilməm, inanarmı, inanmazmı?
Şəbi-hicran yanar canım, tökər qan çeşmi-giryanım
Oyadar xəlqi əfqanım, qara baxtım oyanmazmı?
Güli-rüxsarına qarşı gözümdən qanlı axar, qanlı axar su
Həbibim, fəsli-güldür bu, axar sular bulanmazmı, axar sular bulanmazmı?
Deyildim mən sənə mail, sən etdin əqlimi zail
Mənə tən eyləyən qafil səni görcək utanmazmı?
Füzuli rindu şeydadır, Füzuli rindu şeydadır, həmişə xəlqə rüsvadır
Sorun kim, bu nə sevdadır, bu sevdadan usanmazmı?
M. Füzuli ~ "Məni candan usandırdı" 🌿