İnsana qalan yalnızca özüdür. Var olduğumuz müddətcə, istər ən yaxınımız olsun və yaxud da ki ailəmiz - heç biri və heç kəs bizlərə qalmır.
Düşünək.
Əlimiz kəsildiyində, o an o ağrını hiss edən bizik və ətrafımızdakilər sadəcə təsəllidən ibarətdir. Bu təsəlli bizim yaramızdan ağrını xəfiflədirmi? Və ya sağaldırmı? Xeyr.
Birini itirdiyimiz zaman, buna bənzər acını yaşamış insan bizi anlaya bilər, bəli, lakin bizim kimi bilə bilməz. Çünki, hər insanın özünə xas bir duyğu idarə etməsi var.
Və insan bu dünyada nə olursa olsun təkdir. Onun hər hansı bir dinə bağlı olub olmaması, onunla tanrının olub olmadığını deyə bilər əlbəttə, bu ayrı məsələ və hər kəsin öz qərar verəcəyi işdir. Söhbət isə ruhani varlıqlardan deyil, ətli-qanlı varlıqlardan gedir, yəni insanlar.
Heç kim içinizdəki ən zirvə duyğunu bilə bilmir. Anlamağa çalışar ama bilməz. Bunu sadəcə və sadəcə biz bilə bilirik. Çünki bunu "həmin an" yaşayan bizlərik..
Bəzən insanların qəlbini qırmamaq üçün, özümüzü incidirik. Götür-qoy etdiyim çox şey var. Deyəsən həyatımda özümün yox da insanların fikrini əsas plana qoymuşam və buna görə də mən bəzən məndən uzaqlaşıram. Bunun fərqinə varıb ipləri əlimdə cəmləşdirəndə isə ətrafımda yenə insan sayı azalır:)
Əslində bu önəmli faktor deyil. Özümlə necə xoşbəxt və güclüyəm. Yox deməyi bacarmaq və insanlara qarşı müəyyən sədd qorumaq həqiqətən gözəl şeydir.
İlk öncə özümüzü dinləyək və nə istədiyimizi birinci özümüzdən soruşaq. Məncə bu nöqtədən sonra çox şey yoluna düşəcək. ♥️
Əslində biz şlyapadan çıxarılan ağ dovşanıq. Onunla bizim aramızda yeganə fərq odur ki, dovşan bunun bir sehrbazlıq nömrəsində baş verdiyini başa düşmür. Bizsə əksinə. Nəsə sirli-sehrli bir işin bir parçası olduğumuzu hiss edirik və bütün bunların necə baş verdiyini bilmək istəyirik.
Okur Takip Önerileri
Əksər insanların həyatın, sağlamlığın böyük
bəxtiyarlıq olduğunu anlamadan
xəstələnmələri necə də faciəvidi.
176 syf.
·
Puan vermedi
İnsanın kendi varlık ve benlik sınırına sahip çıkması, koruması ve saygı
duyması kişisel alanına ve yaşamına gösterdiği saygı ve şefkattir. Kendine karşı saygılı ve şefkatli bir birey, başkaları tarafından da olduğu gibi görülür ve kabul edilir.
“Bizim elimizde olan tek şey, verilmiş olan kişiliği olabildiğince yararlı bir
biçimde kullanmamız, yani sadece ona uygun çabalara girişmemiz ve o kişiliğe
tam uygun bir eğitim türünü almaya çalışmamızdır; ayrıca başka türlerden
kaçınmamız, yani bu kişiliğe uygun konumu, uğraşıyı ve yaşam biçimini
seçmemizdir” der Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar adlı
eserinde.
Unutmayın ki kimse size “yapmadığınız” için kırılmaz,
“Yaparım!” dediğiniz şeyleri yapamadığınızda kırılırlar.
“özgürlük” sandığınız gibi “sınırsız” olmak demek değildir, tam tersine
net ve güçlü sınırlara sahip olabilmenizle ilgilidir.
Hər bir zorakılıq cəmiyyət tərəfindən əlverişli bir zərurət kimi qarşılandıqda və hər bir mərhəmət, şəfqət aktı,
məsələn, bəraət hökmü cəmiyyətdə bir sıra narazılıq və intiqam hisslərinə
səbəb olduqda, ədalət haqqında düşünmək gülünc olmazdımı?
Ağıl
heyvanla insan arasına möhkəm bir sədd çəkir, insanın ilahi bir vücud olmasına dəlalət edir və bir dərəcəyə qədər hətta onun üçün ölməzliyi, yəni
olmayan bir şeyi əvəz edir.
Biz müxtəlif - yəni pis və yaxşı hissələrdən ibarətik. Sağlam beyin bu iki əks düşüncələri qəbul edir, eyni vaxtda həm pis, həm də yaxşı fikirlərlə özünü ifadə edir.
