Deməəək,kitab Aqatanın olsun,pis olsun?Elə şey çox nadir göründüyündən bu düşüncəni bir kənara qoyub kitab haqda danışım.
Kitab əslində "Dindirilmə" bölümünə qədər durğun gedir.Düzdür, bir qətl olur,qatil axtarılır,amma bu zatən dedektiv kitabından gözlədiyimiz bir şey olduğundan təəccüb doğurmur.Durğunluğun ən böyük səbəbi dəlillər üzərindən araşdırmanın anlaşılmazlığıdır.Amma bu bölümdən sonra hadisələr daha sürətli,daha əyləncəli və daha maraqlı keçir.Əgər dedektiv kitablarına qarşı xüsusi sevginiz varsa,o ilk başdakı durğunluq da rahat keçəcək, çünki əgər siz də xəfiyyə ilə birgə qatili axtarırsınızsa,o dəlillər dəyərli bir xəzinədir.
Əsərdə araya sərpişdirilmiş kiçik yumorlar insana ləzzət verirdi.
Yenə həmişəki kimi qatili biləndə şok olursan.Qatili öz beynində tapanda o dəqiqə başqa bir şey olur,fikir dəyişdirməli olursan.
Əsərdə sevmədiyim məqamlar:
1)Qeyrətsiz kişi yığını—> bəli,bəli.
Məsələn: öz xanımını başqa kişi ilə tək qoyub gedən kim,başqa adamın xanımına baxıb "necə gözəldir!" deyib onu yuxusunda görən kim, öz arvadını aldadan kim.
2)Qarşı tərəfdəki sevgi hissini oyatmaq üçün qısqanclıqdan istifadə edən xarakterlərin varlığı
3)Əsəri bizə danışan Hastinqin (Digər əsərlərdə də Puaronun köməkçisi) yarı kütbeyin olması.
Əsərdə ən çox keçən dioloq:
P:Siz doğurdan da anlamadınız?
H:Xeyr,anlamadım.
P: ... hadisəsi belə olmuşdur
H: Axı ....?
Artıq üsyan edirdim ki,"Puaro, yetər,bu adam gerizekalıdır, anlamır,əl çək"
Səhifə:255
Janr:Dedektiv
Rəy: 7/10