"Boğazına kadar dolmuşsun değil mi?
Kaleme dökemiyorsun,
anlatamıyorsun da. En azından susmak istersin veya sarılmak istersin birilerine ama yanında kimse yoktur, cebine kadar yalnızlık vardır."
Kimse senin nelerle başa çıkmaya çalıştığını, neleri yendiğini, yenemediğini, kimlerin yanında olmak istediğini, 'nelerin ağrıttığını başını', neler hissettiğini, neleri hissetmekten korktuğunu, içini senden daha iyi bilemez. O yüzden dik yürü hep; kendine, sadece sen lazımsın.