Çoğu insan iyidir. İddialı ama kanıtlanabilir bir söz. Eski bir tanıdığımın önerisiyle almıştım. İyikide almışım. Kitap genel olarak bilimsel makalelerden oluştuğu için okurken sıkılacağımı sanmıştım. Ama aksine, su gibi okudum. Kitapta, psikolojik deneyler ve savaşlar daha çok karşımıza çıkıyor, belkide benim en çok etkilendiğim kısımlar, bu kısımlar olduğundan aklımda daha çok bunlar kaldı. Sadece bakış açımızı değiştirmenin bile ne kadar faydalı olduğunu bu kitaptan da anlayabilirsiniz. Hatta bence herkes bakış açısını biraz değiştirse, insanların kötü değil iyi olduğuna inanabiliriz. Etrafımızda bize zararı olan insan çok olduğu için buna inanmak zaman alacak belki de. Ama insanları değerlendirirken iyi yanlarına bakarsak belki bi adım atmış olabiliriz.
Beni en çok etkileyen "mesafe" konusuydu. Mesafe, insanların duygularını anlamakta, empati kurmakta ve merhamet göstermekte bizi körleştirdiğini düşünüyorum. Mesela kavga ederken yada duygusal bir durumu anlatmaya çalışırken, o kişiyi görmediğimiz yada duymadığımız için o duruma karşı daha acımasız olabiliyoruz, tehditeler savurmaktan kuşku duymuyoruz, ve bence en önemlisi karşımızdakinin kırılabileceği ihtimalini göz ardı ediyoruz. Bu kitapta da buna benzer bir şey anlatılmaya çalışılmış.
Ve bence bu kitabı en kısa şu şekilde özetleyebilirim: İnsana insan gibi davranıp, karşımızdakine güven, anlayış ve sevgi verirsek, yani onu insan yerine koyarsak, bir çok şey değişebilir.
