Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Mine Şenol

Bir ömürlük misafirlikte bulunduğumuz bir dünyadan, sıramız geldiğinde gidiyoruz.  Hayatın trajedisi ölmek değil, yaşarken içimizde ölmesine izin verdiklerimizdir. Korkularımız ölümü durdurmuyorsa bile hayatı durduruyor..
Sayfa 115Kitabı okudu
Reklam
Etrafta hışırdayan melekleri duymak istiyorsan ey dost, kalbini fal taşı gibi aç da dinle. Bu alem, gördüklerimizden fazlasıdır.
Yaşam da ölüm de tek bir gerçeğe hizmet eder. Bu, O'nun için yaşamak ve O'nun için ölmektir..

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsan olarak bizler ölürken bile işe yarıyoruz. O'nun mümit yani 'Ölümü yaratan' isminin tecellisine mazhar oluyoruz..
Reklam
Bir çift göz ve bilincimizle, Yaratıcı'nın her şeyde tecelli eden güzelliğini, O'nun sonsuz isimlerini fark edebiliyoruz. Mükemmelliğin O'na ait olduğuna şahitlik edebiliyoruz. Böylece var oluşsal olarak işe yaramış oluyoruz. Dışarıda her an yeniden yazılan bir hikaye, bir kainat var. Her satırı anlamlı, her satırı güzel yaratılan bir evren var. Ve sen bu muhteşem oluşumun muhteşem şahidisin. İnsan daha ne kadar anlamlı olabilir?
Güzel olan, kayda değer olan ne varsa yavaşlıkla yapılır. Telaş ve acelecilik toplumuna karşı, teenni ve sükûnet toplumunu diriltmemiz gerekiyor. Sevmek için zaman ayırmak gerekir. Bilmek için zamana ihtiyaç duyarız. Güzelliği ancak zaman ayırarak farkederiz. Zamanla olgunlaşırız. Lütfen yavaş gidiniz.
Sonunda ölüm olan bir hayatta kim tamı tamına iyileşebilir ki?
Reklam
Ne kadar çabalarsan çabala kusursuz bir iş çıkaramayacaksın dünya sahnesine. Çünkü dünya eksik bir yerdir ve bir şeyler hep eksik kalacaktır.
Sayfa 321Kitabı okudu
Bir başkasını anlamak, bizi kendimize bir adım daha yaklaştırır; o hep kızdığımız, bir türlü beğenmediğimiz, kıyasıya suçladığımız, merhamet etmediğimiz kendimize.
Başkalarını hoş gördükçe, neyi, ne zaman ve neden yaptığını anladıkça kendi sorunlarımıza da başka bir gözle bakmayı öğrenir, gelişir, olgunlaşır, içimizi parçalayan acıların biraz olsun hafiflediğini görürüz.
Sayfa 375Kitabı okudu
Merhamet
Merhamet! Bir insanın yaşaması, diğer bir insanın merhametine kalırsa, ölümü tercih edenlerin sayısı bilinmez.
Sayfa 107 - ötükenKitabı okudu
Adalet
'Ah insan' diye mırıldandı. Kanaatine göre herşeye rengini veren insandı. En âdil kanunlar sorumsuz, ehil olmayan ellerde işe yaramaz hale gelirdi. Ciddiyet, çalışkanlık, hak arayışı, kişilerin özelliği olursa, o toplumun meselesi hallolurdu. Aksi takdirde kanun üstüne kanun çıkarılır; sorumsuz, hak duygusu olmayan insanlara yeni suistimal kapıları hazırlanırdı.
Sayfa 215 - ötükenKitabı okudu