Mesela neden, sandalyene veya masana oturduğunda, uzandığında veya uyuduğunda odanda, seni güzel bir şekilde seyredebilecek bir dolap olamıyorum. Neden olamıyorum.
Yaşamaya zorlanırken, insanlara tahammül edemediğimi ve kendimden utandığını düşünürdüm ama şimdi sen bana, benim için katlanılmaz olanın yaşamın kendisi olmadığını gösterdin.
Benden samimiyet beklemeyin. Kimse benden, benim kendimden istediğimden daha fazlasını beklemesin, beklese bile bir çok şey istenildiği gibi olmuyor, hatta her şeyi yitiriyorum.
...sanırım bu mektuplar okumak için değil, birisi mektupların içinde kaybolsun ve aklını kaybetsin diye yazılmış. Buna rağmen insan aklının bir kısmını yitirince diğer kısmının değerini çok daha iyi anlar kalanının kıymetini bilir ve korur.