Yazarın sanırım okuduğum yedinci ve elimden düşüremediğim sonunu merakla beklediğim en iyi kitabıydı diyebilirim. Zaten kitabın puanı 8.9 bu da yazarın en sevilen kitabı olduğunu gözler önüne seriyor. Kitabın uygulamadaki, hakkında kısmında ve arka kapağında zaten kitabın içeriğinden bahsediliyor o yüzden bu kısma değinmeyeceğim. Kitapların çoğunda sonsöz bulunmaz ama yazar eseri idrak edebilmemiz için bunu gerekli görmüş iyi de olmuş diyebilirim. Aksi taktirde bazı yerler havada kalabilirdi. Polisiye-gerilim seven biri olarak kitabı beğendim. Yazar daha iyisini yazmış mıdır bilemem ama bunun üzerine çıkabileceğini düşünmüyorum. Son olarak katili bulmaya çalışıp da kendinizi yormayın. Sonsöz zaten bunun için var. :)
On KişiydilerAgatha Christie · Altın Kitaplar · 202132,4bin okunma
Alamutu, Hasan Sabbahı merak ederek almıştım ama İranda, Suriyede ne kadar kale varsa hepsini okudum. İddiaya giriyorum orada yaşayanlar bu kalelerin önünden geçmemiştir.
Kaleler hakkında çok fazla bilgi mevcut, yazarın yaptığı araştırmalar, geziler, edindiği kaynaklar taktiri hakediyor ama bu durum beni hiç sarmadı.
İsmaililer hakkında bilgi sahibi olmak, İran ve Suriyedeki kalelerin kaça kaç olduğunu öğrenmek istiyorsanız okuyun...
Öncelikle yazarımız kitabın adını yanlış koymuş. Doğrusu, balık ansiklopedisi olmalıydı.
3 alıntı hatrına 3 puan verdim. 100-150 sayfa etmeyecek bir kitap ne diye 520 küsür sayfa yazılır ki.. 80 günde devri alem ve doktor ox un deneyi kitaplarına güvenip okumaya karar vermiştim fakat hüsrana uğradım. Balıkları seviyorsanız okumanızı öneririm, aksi taktirde kitaba uzaktan bile bakmayın..
Keşke bu kitaba 15 yıl geç kalmasaydım, inanılmaz pişmanım. Ortaokulda okulun hediye ettiği kitabı, neden bugüne kadar okumadım bilmiyorum.
Kitapta hiçbir gereksiz olaya, ayrıntıya yer verilmemiş. Kafa karışıklığı yaratan geçişler yok, bölüm bölüm olsa da bir bütün halinde okuyabiliyorsunuz.
Trenden gemiye, gemiden file, filden vapura, vapurdan yelkenli kızağa sizi koşturup duran, bu romanı kesinlikle okumalısınız.
Ayrıca mamafih kelimesinin anlamını bilmiyorsanız öğrenmenizi tavsiye ederim. Çünkü iki sayfanın bir yazarımız bu kelimeyi kullanıyor :))
Kütüphaneden aldığım kitabın son sayfasında şu satırlar yazıyordu:
Kitabı bitirmiş seçilmiş kişi evet! sana sesleniyorum. Bu iki şaheseri okumadan göçüp gitme sakın!!!
Kitaplar, serenad ve kardeşimin hikayesi idi...
Kitap tek kelimeyle mükemmeldi, şimdi sıra, kitap dostumun önerdiği diğer kitaplarda...
Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,4bin okunma
Kitabı arkadaşımın kitaplığında gördüm ve futbola ilgim olduğu için alıp hemen ertesi gün kitabı okumaya başladım. Öncelikle kitap biyografi değil, Jose’nin hayatı anlatılmıyor ama futbol hayatının neredeyse her anını kapsıyor. Her şey Jose’nin chelsea’nin başına geçmesiyle ve chelsea taraftarı usta gazeteciyle tanışmasıyla başlıyor.
Gazetecinin basın toplantısında kendini fark ettirip kısa sürede dostluğa dönüşen bu ilişki, her ikisi açısından oldukça faydalı noktalara geliyor. Gazetecinin chelsea taraftarı olması ve londrada çalışması sebebiyle daha çok Jose’nin chelsedaki günlerinin anlatılmasını yadırgamıyorum ama inter ve real’e biraz daha değinilseydi bu durum daha çok hoşuma giderdi orası ayrı...
Birçok kısımda Jose’nin egosuyla karşı karşıya kalsanız da zaman zaman hoşunuza gidecek şeylerle de karşılaşmıyor değilsiniz. Yeri geliyor bazı yönlerine şaşırıyor ve Jose’yi sevmeye başlıyorsunuz. Ben bizzat kendisini çok sevmez, sadece saygı duyarken kendisini sevmeye başladım.
Sonuç olarak yeni nesil futbola pek ayak uydurmamış gibi görünse de chelseadeki son senesini ve united kariyerini kastediyorum, yine de tottenham tarafından göreve getirilen ve kupa koleksiyonu muazzam olan bir hocadan bahsediliyoruz.
Ben kitabı ve Jose’yi sevdim, futbola biraz olsun ilgi duyuyorsanız okumanızı tavsiye ederim..
Jose MourinhoRobert Beasley · İndigo Kitap · 2018207 okunma
Araya hiç farklı kitap katmadan 9 Stefan Zweıg kitabı okudum ve bu adamı okumak ayrı bir zevkmiş bunu anladım. Yazarla yeni tanışanlar ya da sıralama yapmakta zorlananlar için naçizane sıralamam.. Keyifli okumalar..
Satranç, amok koşucusu, bilinmeyen bir kadının mektubu, mecburiyet, korku, geçmişe yolculuk, bir kadının yaşamından 24 saat, olağanüstü bir gece, bir çöküşün öyküsü, ay ışığı sokağı..
Amok KoşucusuStefan Zweig · Panama Yayıncılık · 2018111,8bin okunma
Daha da john verdon okumam!! Bu yazarın okuduğum üçüncü kitabıydı ve daha önce dave gurney serisinin ilk iki kitabında da olduğu gibi katili kendisinin bulamaması canımı aşırı sıkmış durumda. Tıpkı diğer iki kitapta olduğu gibi uğraşıyor ipuçlarını takip ediyor ama onca şeye rağmen yakalaması gerekirken başka türlü bir şekilde katille yüzleşiyor ve bu durum da benim hoşuma gitmiyor.. Kitabın başını da sonunu da hiçbir şekilde sevmedim ilk iki kitaba göre kötüydü. İlk kitap nispeten hızlı başlıyor, ikincisinde kitap yarılandıktan sonra tempo kazanılıyor ama üçüncüsünde kitap dört yüz den sonra tempo kazanıyor. Bir polisiye kitabı olduğu için de bu durum hoşuma gitmiyor. Kitaptaki bazı durumlardan da rahatsızım. Yok artık dediğim, bu da nasıl olur dediğim birçok şey var..
Kavim, yazarın okuduğum ikinci kitabıydı. İstanbul hatırasıyla kıyasladığım da oldukça güzel diyebilirim. Yazar, istanbul hatırasında tarihi aşırı işlemişti. Kavimde ise dini unsurlar o kadar aşırı işlenmemiş. Mükemmel diyemem ama okumanızı tavsiye ederim, pişman olmazsınız. Sıradaki kitabım patasana...
Serinin ilk kitabı aklından bir sayı tut ile çok yakın puanda olmaları iki kitabında birbirine yakın değerde olduğunu gösteriyor, gerçekten de öyle. Ama ilk kitabın ikinci kitaptan üç katı kadar fazla okunmuş olmasına bir anlam veremedim serinin ilk kitabı kötü olsa bunu anlardım ama nedense ikinci kitabın okunmamasını anlayamıyorum. Kitaba gelirsek John Verdon un hoşuma gitmeyen tek yanı ilk iki kitabını baz alarak söylüyorum yavaş ilerlemesi yani olayların başlaması ipuçlarının toplanması gelişen olaylar çok ağır ilerliyor vitesin yükselmesi için kitabın en az yarısını devirmek gerekiyor. Belki sabırsız olduğum için belki Tess Gerritsen gibi kitabın ilk sayfalarında kendimizi kitabın içinde bulmuyoruz diye böyle düşünüyorum ama yinede okuyucuyu fazlasıyla sürüklüyor merak duygusundan mahrum bırakmıyor. Zaman zaman olaylar o kadar kilitleniyor ki bu durum nasıl çözülecek diye sormadan edemiyorsunuz. İlk kitabı okuyanlar kitabın sonuna doğru katilin davidi açık şekilde yanına davet ettiğini hatırlayacaklardır ama bu kitapta david ve onun dedektif arkadaşı içindeki sesi dinleyip hareket ediyorlar ve final kısmı başlıyor, burası kitabın az da olsa sırıttığı kısmı e zaten dediğim gibi olaylar o kadar karışık olunca nasıl çözüme kavuşacağını kendiniz soruyorsunuz o kadar sırıtma olsun ki olay çözüme kavuşsun :)
Jonh Verdon ile ilk tanışmam ilk kitabıyla oldu ve çok memnun kaldığımı söyleyebilirim. Kitap incelemelerinden ve yorumlardan dolayı beklentim üst düzeydeydi ve beklentimi fazlasıyla karşıladı. Kitap başlar başlamaz kendinizi olayın içinde buluyorsunuz. Dedektif Dave Gurney, 25 senedir görüşmediği üniversite arkadaşından telefon alıyor ve her şey başlıyor. Kitap 200 sayfaya kadar normal viteste devam ediyor. (hatta 200 e geldim vites ne zaman yükselecek diye tweet bile attım) 220 lerden sonra vites yükseliyor ve 300 lere yaklaştığında artık sayfaları nasıl çevirdiğini hangi ara kitabı bitirme aşmasına geldiğini anlamıyorsun. Kitabı önceki gece bitirdiğim için incelemesini şimdi yapıyorum ve şu an başucumda olan şeyler: Gözlerini sımsıkı kapat ve bir kahve...
Askerde haberciyken şans eseri elime geçen ve okurken komutanların içeri girdiğini fark etmediğim, telefon çaldığında elimden zor düşürdüğüm; bitirdiğimde bitmesine sevinmediğim, ne kitaptı be dediğim bir kitaptı.
