“Geri Geri Koşan Atlar”, alt başlıkta ifade edildiği gibi bir çocuk hekimin çocukluk anıları. Yazarın on dört yaşına kadar yaşadıklarını anlatıyor. Okul öncesi, ilkokul ve ortaokul yılları. Ama bu yıllar hem yazarın ve ailesinin hayatında büyük değişimlere sahne olduğu için hem toplumdaki değişimlere ışık tutacak nitelikte olduğu için dümdüz bir hayat parçasından ibaret değil anlatılanlar.
İyi bir anı kitabı okuduğum zaman belki on roman okumuş kadar etkilenirim demiştim bir zamanlar. Bu kitabı okurken o sözümü hatırladım. Yaşanmışlığın gücü var çünkü anı kitaplarında, bir de kurgu olsa bu kadar da olmaz diyeceğimiz şeyler gerçek hayatta oluyor bazen. Gerçekçi romanlar hatıratlara göre daha olası olaylar anlatıyor. “Geri Geri Koşan Atlar” bu bakımdan da etkileyici bir kitap.
Dağ başında bir ev, köyün diğer yerleşim yerlerinden ayrı, tek başına. Altmışlı yıllar, çocuklarının okumasını isteyen yaşlı anne baba şehre göçmeye karar veriyorlar ve bu kararlarını hayata geçiriyorlar. Gidenler, kalanlar, zor ayrılıklar ve elektriği, suyu dahi olmayan bir gecekonduda hayata tutunmaya çalışan kalabalık bir aile. Çok küçük yaşlarda zayıf omuzlara yüklenen sorumluluklar, dürüstlük temeline oturtulan sağlam bir aile terbiyesi…
İbretle okunacak, toplumumuzun bir dönemine ışık tutacak, birbirinden ilginç olaylar akıcı bir dille anlatılmış kitapta. Konuşuyor gibi, bir çam gölgesinde sohbet ediyor gibi, bir yakına yazılan mektup gibi…
-Rabindranath_Tagore120.jpg){kind=small}
