İçimizdeki boşluğa tutunarak umut etmeye çalışıyoruz
Bizim rüyalarımız olmadan dünya güzel olamaz
Bizim şarkılarımız olmadan insan sevmeyi bilemez
Bizim merhametimiz olmadan Tanrı kimseyi bağışlayamaz.
" Menfaat varken , hangi hak , hangi adalet , hangi insaniyet , hangi medeniyet gözetildi... Sosyoloji âlimlerinden Nietzsche diyor ki ; toplumsal heyet vahşice hükmetme arzusuna sahiptir..."
Rumeli'de Balkan vahşilerinin işledikleri cinayetler , katliamlar asrın taşlamış vicdanına hiçbir söz söylemedi. Boğazlanan , parçalanan , yakılan kadınların , çocukların, ihtiyarların acı feryatları onları asla incitmedi. İnsanlığın ruhumda hayvanlığın asırlardan beri birikmiş vahşetlerini taşıyan yirminci asrın bu hak ve adalet karikatürü yüzündeki medeniyet peçesini kaldırarak , sırıtan dişleriyle en eski ananevi vahşeti mırıldandı : Yaşama hakkı güçlülerindir. Zayıflar ölmeye mahkûmdur. Evet hayat edebi bir harptir.