Murat Mortaş
@Murat_m
Bugün insanın zaafıdır, yarın değil.
Lise
İsveç
Gaziantep
12 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Bütün yazdıklarım kendi düşüncelerimdir. Hiçbir kurum ve şahısla ilgisi yoktur. Düşüncelerimi yazarken; Doğaya, herhangi bir canlıya zarar verilmemiştir. Yazdıklarım hayal ürünü değil, tamamen yaşam tecrübelerim, yaşama gayretimdir.
Dünya işte, neye dalarsan o imtihanın olur. Yaşamadan da bilemezsin.
Yürüyecek bir yer kalmadığında, kendine geliyor insan, yani kendi kalbine yenilmeden.
Okur Takip Önerileri
Her zaman söyleyecek iyi bir şeyi vardır insanın. Zamanlar değil, insanlar bırakırsa insanı.
Ben sana gelirim, sen beni kabül etmesende. Ben affımı dilerim, sen affetmesende. Belki doğru ölürüm, yaparım belki yanlış ama, pişman olsam kahrolsamda düşündükçe, ümidimi kesmem senden.. Umudum yalnız sende, deva olmanı dilerim yalnızlığıma. Buna layık olmasam bile. Sana gelirim ben yine, yalnızca sana, yalnızlığımla.
Gerçeklerle yüzleştiginde, mucizeler de gerçekleşecek. Üzülme her insan hata yapar. Yürü ve arkana bakma. Sadece yaşa.
Sen susta, varsa vicdanın konuşsun demek isteyipte diyemediğimiz insanlar var.
Tek başına kaldığında nasılda küçülüyor dünya, kimse bilmiyor ama ölüyorsun yaşayamamaktan, anlatamamaktan. Yalnızlık bu öğreniyorsun acı çeke çeke.
Vicdanın susuyorsa korkmalısın yaşamaktan ve yanılmaktan. Konuşan bir vicdan insanı daha güzel bir insan yapar.
Yalnızlığın çaresi kalabalık değil! Bilakis, anlamlı bir yalnızlık ve yolculukta gizlidir.
Her zaman bir yol vardır, korkma! Yürü ve yaşa. Seni öldüren, öldürmek isteyen kim varsa onlara inat yaşa. Vicdanınla, insanlığınla yaşa, bir gün ölmek için yaşa.
Dertler biter, umutlar yetişir, unutlar başlar geçmişi, insanlar insana izin verirse..
Kendime notum; Mutlu olmasamda bu dünyada, mutsuz da olmayacağım insanların arasında..
Gülümsediğin yerden vuruyor insanlar, hayat tebessüm ederken sana. Göğsün sığmazken içine, kalbini dağlıyor pişmanlıklar. Gözünden akan yaşlar söndürmediğinde içindeki ateşleri, küllenerek ölmeye başlıyorsun yavaş yavaş. İnsan ne kadar pişmansa o kadar ölürmüş, insanların ve iki dünyanın arasında.