Naz ÖZSOY
@NazOzsoy
Kendine Okur ...
Oğluna Okur ...
MTSK MÜDİRESİ
11 Eylül 1988
31 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsan yaşadıkça, yaşlandıkça yavaşlar...
İlk kadehte seni kaybediyor,
Son kadehte seni arıyorum.
İnsan ancak karanlıkla haşır neşir olunca yalnızlığa adım atar.
Okur Takip Önerileri
“Yani dünyanın düzenini yeni anlamaya başladığımı söylemek istiyorum.”
...aklı da nadasa bırakılmış toprak gibiydi,
...ama artık ekim yapmanın vakti gelmişti.
Eski arkadaşlarından ve eski hayat tarzından kendini azat ettiği, yeni arkadaş da edinmediği için okumaktan başka yapacak bir şeyi kalmamıştı...
Oysa azizenin gözleri gizemlerden, tasavvur edilemez heyecanlardan ve ebedi hayattan bahsediyordu.
Eğer hayat ona çok daha fazla şey ifade ediyorsa, o da hayattan çok daha fazla şey isteyecekti
Gözleri görmek için yaratılmıştı, ama o ana dek dünyanın sürekli değişen görüntüleriyle dolu ve kendine bakmak yerine dünyaya bakmakla meşguldüler.
Bir beynin işi nedir, diye sordu hırsla.
Onların yaptığı her şeyi kendi de yapabilirdi. Kendisinin bizzat yaşadığı hayatı onlar kitaplardan öğreniyordu. Onun da beyni onlarınki kadar bilgi doluydu, sadece bilginin türü değişikti.
Onun bedeni, ruhunun giysisinden öte bir şeydi. Ruhunun zuhur etmesi, içindeki ilahi özün saf ve zarif bir cisme bürünmesiydi.
Yani haritası ya da pusulası olmadan yabancı denizlere sürüklenmiş gemi gibiyim. Ama şimdi artık ben de yönümü bulmak istiyom...
Yani bunlar benim sınıfıma ait şeyler değil. Ama hepsini kendi sınıfıma mal edicem.