Nazlican

Nazlican
@Nazlica_n
5 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Bağırıp çağırmana gerek yok , seni duymak isteyene bir fısıltın yeter.
Reklam
Acaba arzuladığımız bir şeye hiç kavuştuğumuz olmuş mudur ... Kavuşmak için var gücümüzü harcadığımız bir şeyi elde etmişliğimiz ?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Rafaello'nun bile bütün resimlerinin güzel olduğu söylenemezdi; büyük ün sahibi olduğu için bütün kötü resimleri de güzel olarak görülüyordu
Reklam
Ne yaptım ben onlara ? Niçin çektiriyorlar bana bütün bu acıları ? Benden , benim gibi garip bir insandan ne istiyorlar ? Ben ne verebilirim ki onlara ? Neyim var ki ne vereyim ? Onların bana çektirdiği bu acılara katlanacak gücüm yok , başım cayır cayır yanıyor , her şey gözlerimin önünde fırıl fırıl dönüyor . Kurtarın beni ! Alın beni bunların elinde !
Hemen kitabı elime aldığımı , gözden geçirip, okuduğumu tahmin ediyorsunuzdur , Asla ! İlk yapmak istediğim , yanımda kitap olmasından kaynaklanan bir tür ön hazzı tatmaktı..
İnsan bir şey bekliyordu , sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hicbir şey olmuyordu . İnsan tekrar tekrar bekliyordu . Hiçbir şey olmuyordu . İnsan bekliyor, bekliyor , bekliyordu . Hiçbir şey olmuyordu ..
Çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerine hiçlik kadar ağır bir baskı uyguluyamaz
Reklam
Kısa süre öncesine kadar sakin ve rahat gemi yolcularıyken , şimdi kendini kazanma hırsına doludizgin kaptırmış kişiler olup çıkmıştık
Her alanda konuyu gerçekten bilenler aynı zamanda en iyi işadamlarıdır.
Bizim gibiler , bulduklarıyla yetinmek zorundadırlar .
Kültürlü bir insanın varlığını hissettiği yerde salyangoz kabuğunun içine çekiliyor ; bu yüzden kimse , herhangi bir zaman ondan aptalca bir söz duymuş veya bilgisizliğinin sınırsız olduğu söylenen derinliğini ölçebilmiş olmakla övünmez .
Bu dünyada bir zamanlar bir Rembrandt'ın , bir Beethoven'in , bir Dante'nin , bir Napoléon'un yaşadığı hakkında en ufak bilgisi bulunmayan birinin kendini büyük bir insan sayması son derece kolay değil midir?
83 syf.
·
Puan vermedi
Satranç
SatrançStefan Zweig
8.4/10 · 236,1bin okunma
Reklam
Geçmişin anılar çemberi karardıkça parlak ve temiz bir nokta halindeki bugünüm bu çemberin içinden daha parlak daha temiz bir şekilde ortaya çıkar ve geleceğin gökkuşağı renkleri dökülürdü