Bu insân-ı kâmilin, her hali ve hareketi ibadettir. Ve onun tertemiz nefesleri ya tesbihtir ya hatır sormadır ya ziyarettir. Yumuşak ve tatlı sözleri mahza ilim ve hikmettir. Fasîh lehçesi lezîz ve tatlıdır. Güzel yüzü huzur verir, gönülleri açar. Ve bu azîzi gören kimsenin kalbine Mevlâ'yı zikretme düşüncesi doğar. Nasıl gelmesin ki, o Allah dostunun yüzünü görmüştür. İşte bu alâmet ve kerametlerle insân-ı kâmil güneş gibi zâhir olur.