Her şeyin güzel olacağına inanıp beklemektense, her şeyin daha da boka saracağına inanmak ve öyle yaşamak daha güvenlidir.
Ve bazen bir şeylerin iyi olmasına hakikaten gerek yoktur..
kırılmak değil bu, sinir veya nefrette değil.
ötesi.. daha ötesi..
bir kalp çöküşü, ruhun taşa dönmesi,
aklın yalnızlığı ..
insanlara olan inancının kaybedilmesi...
Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, âdeta bütün insanlara dağılmıştı, çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.