Nevin Yılmaz
@Nvn_
null
Lisans
Ankara
73 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Öğretmeni ve Zezé arasında geçen bir diyalog
-Bana göre sende eşsiz bir yürek var.Bundan sonra çiçek getirmeni istemiyorum.Sana özellikle çiçek verirlerse başka. Söz mü?
-Söz.Ama bardak ne olacak?Hep boş mu kalacak?
- Bu bardak bir daha boş kalmayacak. Ona baktığımda,içinde hep yeryüzünün en güzel çiçeğini,göreceğim ve,'Bu çiçeği bana en iyi öğrencim verdi,'diye düşüneceğim.Tamam mı?"
"Kuş,Ulu Tanrı tarafından küçük çocukların,nesneleri keşfetmelerine yardımcı olmak için yaratılmıştır. Gereği kalmayınca,çocuk,kuşu Ulu Tanrı'ya geri verir.Ulu Tanrı da kuşu,senin gibi akıllı olan başka bir çocuğun içine yerleştirir. Güzel,değil mi?"
"Sorun şu,dayıcığım:Çok küçükken,içimde şarkı söyleyen bir kuş olduğunu,şarkıyı onun söylediğini sanırdım "
Okur Takip Önerileri
Belli ki dünyaya düşmüşsünüz.Tarih boyunca gelmiş benzerleriniz gibi nadide ve yalnızsınız. Hayatı ciddiye alıyorsunuz ama nasıl ciddiye almanız gerektiğini de bilmiyorsunuz
Olmuş olan her şey, olmamış olan her şeye yer açmak için unutulacak.
Oysa ben,hikâyesini ilk kez anlatırken dikkate alınmayan insanların aniden ölebileceğinden korkarım.
Uzun zamandır köpeklerin insanlardan daha akıllı olduğunu düşünüyordum. Ayrıca onların konuşabildiklerine ve bunu yapmalarına inatçılıklarının engel olduğuna inanıyordum.
Bence bu dünyadaki en masum mutluluk sebeplerinden biri;duygularını,düşüncelerini ve fikirlerini başkalarıyla paylaşabilmektir.
Korkaklar her zaman için cesur insanlardan daha tehlikeli olurlardı.Bir kere sayıları daha fazlaydı.Sonra,arkadan vururlardı.Vurdukları zaman da kötü vururlardı.Çünkü saģ kalırsanız öç alacağınızdan korkarlardı.
Sayfa 284Kitabı okudu
Herhalde beni tuhaf bir kuşa benzetmişlerdi.Belki de onların gözünde,masallardan çıkıp gelmiştim ben,ne yapacağımı kestiremeden,köyün üstünde öylece,kendi hızımın içinde kaybolmuşcasına uçup duruyordum.Ola ki başka bir masala gidecektim ama,henüz o masal yaratılmamıştı. Bu yüzden,oralarda oyalanıp vakit geçiriyordum.Hiç kuşkusuz,beni anlatacak olan masal söylenir söylenmez uçup gidecektim.
Bana kalırsa iki kere iki dört,büyük bir küstahlıktır ve etrafa tükürükler saçan,elleri belinde,yol kesen bir külhanbeyinin ta kendisidir. İki kere iki dördün mükemmeliğine inanıyorum;fakat ondan daha değerli olduğuna inandığım şey,iki kere ikinin beş etmesidir.
Dairede hiç kimseyle canım konuşmak istemezken,bazen konuşmayı bırak,arkadaşlık kurmak için uğraşırdım ve iğrenme aniden yok olurdu.Kim bilir,aslında bu,kitaplardan edindiğim bir duyguydu.
Bilginler,neden acaba insanların sadece aklı başında isteklerle yetineceğini düşünürler?İnsanoğluna gereken tek şey,hür,başıboş bir istektir.
Öfkemden ağzım köpürmüşken bile biraz güleryüz gösterilip önüme şekerli bir bardak çay sürüldü mü yumuşayıverirdim.Üstelik duygulanırdım da...Ama sonradan kendime kızar,utancımdan aylarca uyuyamazdım.Huyum böyle işte.
Tuhaflığı,uzaklığı düşleyenlerdense,muhtemel olanı,yakını,meşru olanı düşleyenler daha fazla kederlendiriyor beni.
