Merhabalar, buralarda iftarlar açıldı. Ben de bir şeyler yazmak istedim...
Bugünün insanı duygulardan mı empatiden mı yoksa refahtan mı yoksun?.. Ya da hissetmek denilen şeyden mi... Belki hissedilecek çok şey sayabiliriz ama "hissetmenin" kendisi eksik gibi de... Bilmemiyorum, nasıl bu kadar kayıtsız ve "sıradanlaşmış" olabiliriz. Misal otobüste, serviste, işte hatta arkadaş ortamında insanlar çok uzak... yaşamdaçok uzak. Evet, herkesi yaşamımıza katamayız ama neden herkese büyük veya küçük bir nefrete bakıyoruz. Bu mu bizi içten yıkan?