İki taştan, duyarsız duvar arasında sıkışmıştım: Bir tarafınkinin ardında, o an uzaklaşarak baktığım insana özgü yaşantı vardı; öbürünün ardındaysa asıl ve sonsuz varoluşumun ait olduğu âlem bütün sessizliği ve karanlığıyla uzanıp gidiyordu.
Sözleri ve okşayışları aşağıla, sarılışlara küfürler yağdır, ama Aşk'a dokunma dostum: Çünkü Sonsuzluğa şöyle kısacık bir bakış atabilmen ancak onun aracılığıyla mümkündür!