Yaz, aklım, yaz defterine, yaz şunu:
Güler yüzlü, hep güler yüzlü bir insan
Zehirli bir yılan da olabilir.
Danimarka'da olabilir hiç değilse, inan buna.
Sayfa 32 - HamletKitabı okudu
Tut kendini yüreğim, tut kendini!
Sayfa 32 - HamletKitabı okudu
Evet, tabiatından ya da bahtından gelen
Bir tek kusurla damgalandı mı insan
Başka değerleriyle bir melek olsa,
Bir insanın olabileceği kadar büyük olsa,
Yalnız o kusurundan ötürü
Düşer insanların gözünden.
Bir damla kötülük en soylu varlığı
Lekeler ve yıkar bile bazen.
Sayfa 26 - HamletKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kanı kaynadığı yaşta insanın,
Yürek ne yeminler ettirir dile, bilirim.
Bu alevler, kızım, çok parlar az ısıtır;
Daha tutuşurken sönüverir:
Ne parıltıları kalır ne sıcaklıkları.
Ateş sanma sen bunları!
Sayfa 23Kitabı okudu
Bana gösterdiği sevgi
O kadar kibarca ki!
Sayfa 23 - OpheliaKitabı okudu
Her şeyden önce de kendi kendinle doğru ol
O zaman, gece gündüze varır gibi,
Sen de aldatmaz olursun kimseyi.
Sayfa 22Kitabı okudu
Ne borç ver ne de borç al; çünkü borç vermek
Çok kez hem paranı yitirmektir hem dostunu.
Borç almaksa tutum gücünü yıpratır.
Sayfa 22Kitabı okudu
Kesenin elverdiği kadar iyi giyin,
Zengin ama gösterişsiz olsun giydiğin.
Sayfa 22Kitabı okudu
Kavga etmekten sakın, ama ettin mi de
Öylesine et ki korksunlar senden.
Sayfa 21Kitabı okudu
Dostların arasında denenmiş olanları
Çelik halkalarla bağla yüreğine.
Ama her zıpçıktı, acemi çaylak arkadaşı da
El üstünde tutup elini kirletme.
Sayfa 21Kitabı okudu
Evet, koru bu tehlikeden kendini, canım kardeşim;
Ölçülü kal sevginde, kaptırma kendini
Arzunun belalı akışına.
Sayfa 20 - LaertesKitabı okudu
Kötü işler gömülse de yerin dibine
Çıkar bir gün insanların gözü önüne.
Sayfa 19 - HamletKitabı okudu
İyi değil, iyilik de çıkamaz bundan.
Ama boğ kendini yüreğim; dilimi tutmak gerek!
Sayfa 14 - HamletKitabı okudu
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş geliyor bu dünya bana!
Ah ne iğrenç, ne iğrenç! Bakımsız bir bahçe ki
azgın bitkileri tohuma kaçmış,
Pis, kaba ne varsa tabiatta sarmış içini.
Sayfa 13Kitabı okudu
İlk insan ölüsü karşısında olduğu gibi
Son ölen insanın da karşısında
"Bunun böyle olması gerek" demiştir akıl.
Sayfa 12Kitabı okudu