Ş’
@Otuzlarinkadini
Ne doğru vardı, ne yanlış, ne kötü vardı, ne iyi, her şey olması gerektiği gibi
Kedilerin ve çiçeklerin öğrencisi
23 Mayıs
210 okur puanı
Temmuz 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ölümle gerçek birbirine benzer. Gerçekler de insanı öldürdüğü için ölüm gibidir.
Nereye gitsem her adımda yalanları görüyor, çevrede gezinen iki yüzlülüğü izliyordum.
Yılan senin yılan olmadığını anlarsa sokar. Zehirli iğnelerin olmadığını bilirse hayat seni bir lokmada yutar.
Okur Takip Önerileri
Her dakika önümden binlerce göz geçiyordu; fakat ben onlar için yoktum.
Çünkü gerçek kolay ve yalındır .Bu yalınlığı içinde de vahşi bir güç yatar. Yaşamın vahşi, ilkel gerçeklerine ancak yıllar süren bir savaşımın sonunda varabildim.Çünkü insanlar yaşamın yalın ama çirkin ve güçlü olan gerçeklerine birkaç yıl içinde varamazlar pek.Gerçeğe ulaşmak artık ölümden korkmamak demektir. Her ikisiyle de yüz yüze gelmek büyük bir cesaret gerektirdiğinden , ölümle gerçek birbirine benzer. Gerçekler de insanı öldürdüğü için ölüm gibidir.
Hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey ummuyordum. Hiçbir şeyden korkmuyordum. Çünkü yaşamımız boyunca bizi köleleştiren isteklerimiz, umutlarımız, korkularımızdır.
Gözlerine kara gözlükler takıp sonra da güneşi göremediğini söylüyorsun.
Aşk söz konusu olduğunda, herkes aynıdır.
Hâlâ insanların yüzüne dimdik bakabilen, hayatta yolumu çizerken önüme çıkan o hilekâr, o yan bakışları karşılamaya hazır bir çift siyah gözüm vardı.
Sayfa 70Kitabı okudu
Ömrümün kaç yılı, bedenimle benliğim gerçekten istemediğim şeyleri yapacak kadar benim olmadan geçti? İlk günden beri beni avuçlarına almış olan insanlardan bedenimle benliğimi kurtarıncaya dek kaç yıl
geçti?
Sayfa 74 - MetisKitabı okudu
Ama yüzümü hemen tanıdım. Ömrümde hiç ayna görmemişken, bunun kendi yüzüm olduğundan nasıl bu kadar emin olabilmiştim? Aynanın önünde yüzümü seyrederek öylece durdum. Ben kimdim?
Sayfa 31 - MetisKitabı okudu
Bazen insanın iki kez doğup doğamayacağını sorarım kendime.
Kız çocuklarından biri öldüğü zaman babam her zamanki gibi yemeğini yer, anneme ayaklarını yıkatır, sonra yatmaya giderdi. Ölen çocuk erkekse babam annemi dövdükten sonra yemeğini yiyip gene yatağa yollanırdı.
Uyurgezer gibiydim. Döşeme soğuktu ama ben soğuk bana ulaşmıyordu. Düşte görülen denizin soğuğu gibiydi. Onun sularında yüzüyordum. Çıplaktım ve yüzmeyi bilmiyordum. Fakat ne soğuğu hissediyor, ne de boğuluyordum.