Ya da her şeyi boş verelim usulca uzaklaşalım birbirimizden
Kalp atışlarımızı dinleyelim dünyanın
başka uçlarından
Sonar bir yağmur yağsın toprağın kokusunu birbirimizin kokusu imiş gibi çekelim içimize
Aradan yıllar geçsin ama hiç unutmayalım birbirimizi
Dolunay aydınlatırken bulutları
Ben senin bende atan kalbini dinlerdim.
Yağmur damlaları düşerken yere bir bir
Topraktan gelen senin kokundu bana...
~ÖZER~
Gözlerin bir bilinmezliğin doruk noktasıdır
Sana Senin gözlerinde kaybolmayı göstermek isterdim
Belki, belki o zaman beni anlayabilirdin
İnsan bir bilinmezliğin bu kadar acı verebileceğini nerden bilebilirdi ki.
Mesela bir yıldız olsaydın ve hep parlasaydın
Akşamları sana bakıp şiirler yazsaydım
Yada bir toprak parçası olsaydın kucağında uyusaydım
Yağmur yağınca kokun gelseydi bana
Gözleri, efendi, gözleri beni bir kurşun gibi yere yıkıyor. Başımı döndürüyor, aklım yerinden çıkıyor. Ama en kötüsü de, ne biliyor musun, tekrar tekrar vurulmak ister mi insan?