Sabitlenmiş gönderi
Tanıdığım çocuğu ortaya çıkarıyorum.İncirler bulanıklaşarak ellerinde dönerken sırıtan Akhilleus.Benimkilere bakarak gülen yeşil gözleri.Yakala,diyor.Nehrin üstüne uzanan bir daldan sarkan,gökyüzüyle çerçevelenmiş Akhilleus.Uykulu nefesinin kulağımın üstündeki yorgun sıcaklığı. “Gitmek zorundaysan ben de seninle geleceğim.” Kollarının altın limanında korkularımın unutuluşu.
Sayfa 360 - ithaki yayınlarıKitabı okudu
Öznur tekrar paylaştı.
“Akhilleus ağlıyor. Beni kucağında tutuyor, bir şey yemiyor, adımdan başka tek kelime etmiyor. Yüzünü suyun altından bakıyormuş gibi, bir balığın güneşi görüşü gibi görüyorum. Yaşları dökülüyor ama onları kurulayamıyorum. Bu benim bir parçam artık. Gömülmemiş ruhun yarım hayatı.”
Sayfa 330Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Hektor seni öldürür umarım.” Akhilleus’un nefesi boğazında hışırdıyor. “Aynı şeyi ben de umut etmiyor muyum sanıyorsun?”
Sayfa 333Kitabı okudu
“Akhilleus düşüncelerimi biliyormuş gibi gülümsedi,yüzü güneşe benzedi.”
Sayfa 53Kitabı okudu