Niye şaşırıyorum ki her bir hücrenin kelime oluşuna? Hayret etmelisin denizin dalga dalga, damla damla konuşur olmasına! Olan her şey, O'nun "Ol!" Demesiyle "Ol"madı mı? Yani, O'nun "kün"/ "Ol!" Kelâmının içinde nefes alıp veren, yaşayıp duran, sevinip hüzünlenen, kendini kendine sahip sanan, şımaran, şaşıran, itaatsizlik eden, kafa tutan, kibirle dolaşan, inkar edebilen hücreleriz her birimiz. Bir hecelik söz değil mi tüm bir varoluş?