Carpe diem
@Perikuzgun
15 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Dünya pembe değil ufaklık herkesin kendine gore bir sorunu var büyük orta küçük hic farketmez bu dünyada derdi olmayan sorunları olmayan tek bir kişinin bile yaşadığını sanmıyorum sen herkese yardim edemezsin güzelim yetisemzsin bile biri bitse diğeri baslar o bitince ise bir diğeri kalbinin bu kadar yüce olmasina izin verme ufakligim çünkü ne kadar iyilik yaparsan o kadar kötülük görürsün" ateş derin bir nefes aldı eli saçlarımi usulca oksamaya devam ediyordu "zarar görmeni istemiyorum melisa sana birşey olmasını istemiyorum ayni sekilde seni paylasmakda istemiyorum guluşunu kokunu sesini en çokta sevgini sadece beni sev sadece benim ol çünkü benim sana herkesten çok ihtiyacım var"
İmran tohumcuKitabı okudu
Ateşin çenesi söylediğim cümleden sonra kasilmıştı "iyi" dedi sertçe başka birşey söylemeden yanından geçip merdivenlere yöneldi öfkeli hali korkunçtu yinede gözden kaybolmadan önce arkasından seslendim "biliyor musun? Benim aşkım sana rağmen bir kar tanesi kadar saf ve masumdu günün birinde seninde bana karşı ayni masumlukta birşeyler hissedeceğine o kadar emindimki ama sen hakli çıktın en başında da söylediğin gibi ben sana gore değildim tıpkı senin bana gore olmadığın gibi" ateş yürümeyi bıraktı birden durdu geri dönebilir bir cevap verebilir yada başka herhangi birşey yapabilirdi ama o hiçbirini yapmadı sadece durdu ve sonra gitti...
Sayfa 83 - Ates ve melisaKitabı okudu
Çoğu hikâye umutların son bulmasıyla biter. Ama onların hikâyesi umutların son bulduğu anda başladı. Çünkü Ateş ve Su için başka bir başlangıç türü olamazdı. Onlar, hikâyelerinin ilk dakikasında bile imkânsızı yaşadılar. Hatta öyle bir yaşadılar ki bundan deli gibi ıstırap duydular. Ve şimdi hikâyelerinin sonu geldi.
Umutsuz başlayan bir hikâye, umutla son bulabilir miydi?
Okur Takip Önerileri
Bir yağmurla başladı bizim hikayemiz ve bir yağmurla son buldu