Çok merak ediyorum biliyor musunuz. Bu genç yaşta en çok bu yaşta bunca derde, tasaya, üzüntüye, gelecek kaygısına nasıl dayanıyoruz. Çizdiğimiz yolları bile başkalarına feda ediyoruz. Mecburmuşuz gibi. herkese üzülüyoruz da, aynaya geçip kendimize bakmıyoruz nasılız diye. Neden?