Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ...
Savaşı yaşamamış olanlar biraz dram ve biraz melankoli sanırdı savaşı, lakin bilmezdi yaşayanların o hiç bitmeyecek olan ruh sakatlığını. Engelli değildik bizler, sadece ruhlarımız sakattı.
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım...