Rabia
@RabiaSynk
•Ψ
•Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen.
23 Aralık 1999
88 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
-Düşünce dediğin, tedavi edilip iyileşir.
-Nasıl yani?
-Onlara teslim olarak.
İki insanı tek varlık haline getiren iyilikseverlik, gerçek aşk kadar anlaşılmaz ve pek nadiren rastlanabilen ilahi bir tutkudur. Her ikisi de güzel ruhların savurganlığıdır.
Sayfa 109Kitabı okuyor
Sevgi hissedilir. Duygu her şeye damgasını vurur ve mesafeleri aşar. Bir mektup, bir ruhtur, konuşan sesin sadık bir yankısıdır ki, ince düşünceliler onu aşkın en zengin hazinelerinden sayarlar.
Okur Takip Önerileri
Servetimi sadece kendi emeğime borçlu olmak istiyorum ben. Servetlerin en yavaş kazanılmışı olacak bu ama her gün başımı yastığa huzur içinde koyacağım. Hayatına bakıp da onu bir zambak gibi tertemiz, lekesiz bulmaktan daha güzel ne olabilir?
Gençliğim, tıpkı bulutsuz bir gökyüzü gibi hâlâ masmavi.
Herkes erdeme inanır ama kim erdemlidir ki? Halkların tanrısı özgürlüktür. Ama yeryüzünde özgür bir halk, millet nerede var?
Kalbimiz bir hazinedir, onu birden boşaltırsanız mahvolursunuz. Bir duygunun son damlasına kadar tümüyle sergilenmesini bağışlayamayız. Bu baba,her şeyini verdi. Yirmi yıl boyunca yüreğini, sevgisini vermişti. Tüm servetini bir günde verdi.
İnsan yaşının şanssızlıklarına katlanmasını bilmelidir.
Şunu aklınızdan çıkarmayın, seven bir kadın kuşkular icat etmekte, çeşit türlü zevk üretmekten daha mahirdir.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Alçak ruhların utanç verici alışkanlıklarından biri de, kendi küçüklüklerininin başkalarında da bulunduğunu sanmalarıdır.
Aslında duyduğu nefret, aşkıyla değil uğradığı düş kırıklığının, suya düşen hayallerinin büyüklüğüyle orantılıydı.
İnsan yüreği sevginin zirvelerine tırmanırken dinlenecek mola yerleri bulsa da, nefretin dik yokuşunda nadiren duraklar.
Benden o kadar vazgeçildi ki biri çıkıp dışarıdan görünenden çok olanı görsün istedim. Bilmiyorsam, bilmediğim için bana arkasını dönmesini değil, öğrenebileceğimi görüp bana inanmasını bekledim. Biri gerçek beni görsün istedim. Kimse görmedi, görse bile beklemedi ve vazgeçti.
İnsan eksik kaldıklarına dönüşüyormuş. Yaşananlar bana bunu öğretti. Eksik kaldıklarına o kadar çok bakıyormuş ki o eksikliğin nasıl tamamlanacağını beklentileriyle öğreniyormuş. O eksikliği de en çok o eksikliği tadan tamamlıyormuş.
Hem yalnızca bir yerden gitmeyi istemek de yetmez. Bir başkasına ulaşmayı amaçlaman gerekir. Kendini isteklerinin kılavuzluğuna bırakmalısın.
Sayfa 274Kitabı okudu
