Ürettikleri yalanla yaşamayı "aydınlanma" sandılar. Resmi ideolojinin üreticisi ve yayıcısı olarak da her zaman hakettikleri hediyelere kavuştular...
"Hakim ideoloji hakim sınıfın ideolojisidir," diyor kitap.
Osmanlı ülkesinde hakim sınıf , Fransız veya İngiliz burjuvazisi.
Sarayın direnişi azaldıkça kapitalizm taarruzunu yoğunlaştırır:
Keşişler, mektepler, mürebbiyeler, mason locaları... Osmanlı Bankası, nişanlar, sefaret baloları ve Beyoğlu'nu zevk panayırına çeviren şuh aktrisler.
Cemil Meriç bir başka yerde de şunları yazıyor: "Avrupa silahları ve teknolojisiyle birlikte Avrupa fikirleri de ithal edildi. Bunlar da sosyal ve siyasi düzenin en az ötekiler kadar tahripçisiydiler."
Türkiye"de güzideler sınıfı, halka ait ne varsa bayağı, adi, amiyane görür, bundan dolayıdır ki halka "avam" adını verirdi.
"Avam, hevamdan farksızdır" diyerek, halkı hayvanlar derecesine indirirdi. Kendi kendine "havas revanım" unvanını veren bu zümre, hiç avama kıymet verebilir mi?"
Okur Takip Önerileri
kemirgen bir düzenin
kopardığı yüreğim
bir soygun karasında
ak ölüm savaşçısı
kırılır dalgalar
vurdukça yüreğime
kanım deniz suyudur
saçlarımı besliyen
baş kaldırır
başım benim
biçkin bir orak gibi
yüreklenir yüreğim
yeniden
yeniden
yeniden
bir şeylere
Arkadaş Zekai Özger-Biley
Kaç zamandır hep küskünüm sana
Huysuzlaşır aksileşir kalbini kırarım
Her ne kadar kendimden emin görünsem de
Bildiğin gibi değil aslında ben (ben) bir korkağım
Sen bana aldırma gülüm
Benden adam olmaz
Kendime hayrım yoktur
Benden adam olmaz
Ali Seval
Av Mevsimi
Artık iki yüzyıldır dayatılan (asrileşme, muasırlaşma, batılılaşma, çağdaşlaşma, kalkınma, çağ atlama) ve her seferinde yeni bir şeymiş gibi sunulan paradigmanın iflas ettiğini kabullenmeliyiz. Bir şeyi daha kabullenmeliyiz ki, söz konusu paradigmanın dışına çıkmadıkça gerçekten eşitlikçi, demokratik, gönençli, kendi ayakları üzerinde durabilen bir toplumsal düzen oluşturmamız mümkün olmayacaktır.
Türkiye'nin son elli-atmış yılda belirli bir mesafe kaydettiği kesindir. Bu zaman zarfında yerinde sayan hiçbir toplum yoktur. Böyle bir şey zaten eşyanın tabiatına da aykırıdır. Önemli olan ülkenin kapitalist Dünya sistemi içindeki konumunun ne olduğu, ne yönde, nasıl ve ne kadar değiştiğidir. Üstelik her değişmeyi "ilerleme"yle, her büyümeyi de "kalkınma"yla özdeş saymak sakıncalıdır. Eğer bir anlam ifade ediyorsa; 1987 verilerine göre Türkiye nüfusunun %40'nın (21 milyon) yıllık geliri 355 dolardı! Karşılaştırmanın anlamlı olabilmesi için, "geriye" değil "etrafa" bakmak gerekir. Bir toplumsal formasyonun başarısı düne göre bugün neye sahip olduğuyla değil; fakat karşı karşıya olduğu sorunları çözebilme yeteneğiyle ölçülür.
Anlat bana, kuraklık, anlat bana, yanık toprak, öğütülmüş kemiklerin toprağı, anlat bana, acı çektirilen ay:
su yok mu
Ali Dmlyc tekrar paylaştı.
valla bıktık billa bıktık yaşamaktan
ben insanım dedik günahkâr olduk
ben tanrıyım dedik günahkâr olduk
ben günahkârım valla
Ali Dmlyc tekrar paylaştı.
elbet geçer bu hüzün mevsimi bir baykuş bir serçeyle arkadaş
olduğu gün
o gün size sevinci de anlatıcam
bir solucan bir leylekle çiftleştiği gün o gün bahar mevsimidir size aşkı anlatacağım