Türkçe litaratüre "endüljans" olarak geçen Latince "indulgentia" kelimesi klasik dönemde "hoş görme, yumuşak davranma, yakınlık, düşkünlük", ileriki dönemlerde ise buna ek "verginin hafifletilmesi, silinmesi, cezanın silinip bağışlanması" anlamlarında kullanıldı.