Bir gün son kez bisiklet sürdüm
Rüzgar yüzüme yüzüme vururken
Bir anlık gözlerimi kapadım
Bir gün son kez bisiklet sürdüm
Elveda çocukluğum
Bir gün son kez körebe oldum
Göremedim yanımdan geçip gidenleri
Zaman da geçip gitti ben göremedim
Bir gün son kez körebe oldum
Elveda çocukluğum
Bir gün son kez saklambaç oynadım
Hayat yumdu ben saklandım
Kaygılardan, gelecekten, sorumluluklardan
Kaçtım, saklandım sandım
Hayat sobeledi sonra ben yumdum
Gözümü açınca otuz oldum
Elveda çocukluğum
Elveda...
Bu sene yıllar sonra ilk defa ağaç diktim. Yaklaşık bir aydır haftada iki üç gün bir saatlik yol gidip o ağaçları suladım, topraklarını havalandirdim uğraştım.
Bugün itibariyle yağmur yağdı, bu yağmur yüzümü güldürdü, içime ferahlık verdi.
Normalde belki de yağa yağa haftasonunu mu buldu diyebilecekken bugün öyle mutlu oldum ki..
İşte hayat böyle.. pencereden bakinca dışarda aynı şeyler oluyor ama sizin içinizde bambaşka pencerelerden bambaşka görüntüler canlanıyor..