Çocuklar ölüyor...
Yaralı olanların hafızasından hiç silemeyeceği savaş sahneleri...
Annesinin ölümüne şahit olan 4 yaşındaki çocuğun hıçkırıklar içinde ağlaması.. Nefes alamıyorum.
Hiçbir cümleyi tamamlamıyorum evet.
Dert bildiğim, kafama taktığım herşey bir anda unufak oluyor.
Sonra utanıyorum..
Sonra kızıma sarılıyorum. E biraz da suçluluk hissediyorum. Bu kadar kötü bir dünyaya çocuk getirmeyi bazen bencillik olarak da görüyorum.
Ama asıl benciller bu dünyaya sığamayan, savaşı icat eden, bu dünyadan götürmeyeceği herşey için uğruna kan döken, insana, çocuğa yahu çocuğa merhamet etmeyenler değil mi
Yüreğim dayanmıyor...