Çocuklarının ; gözlerinin önünde parçalandigi , yakıldığı ,kesildiği , sakat bırakıldığı bir dünya da anneler cigliklarla ağlıyor, anneler haykırıyor evlatlarım diye ; evlatlar ağlıyor anneciğim diye....peki bizler! kimimiz katı bir yürekle görmezden gelirken; kimimiz de yüreklerimiz yanarken hıçkırıklarla dua ederek boykot yapıp, gösterilerle karınca misali yangın yeri yüreklere su taşımaya çalışıyoruz.Belki diye... Dünyada hiçbir şeyin tadı kalmadı.