Bu sabah babam bana dünyanın en güzel hediyesini vermişti. Beni affetmeşti. Bu bana yeterdi . Babam yolumu aydınlatan bir fener gibiydi . Onun ışığı asla karanlıkta kalmama izin vermeyecekti. Ben de kendi çocuklarıma bir fener olacak ve onları her zaman destekleyecektim.
Ben değilim ruz-i mahşerde şevk eden ,
Elbet vardır bu alemde bir bilen ,
Dönüp de ardına bakmaz bu diyarı terk eden,
Var mıdır gidip de bir daha geri dönen?
Zekeriya Çetin
#uzunzamanönce
Kitabımız Selim'in koğuş arkadaşı Hasan'ın onun haline üzülüp gelip derdini sorması ile başlar. Zira Selim için endişelidir . Selim yemiyor, içmiyor,uyumuyor ve suskundur .
Selim dili çözülür başlar anlatmaya dayakla sabah namazına kalkmasindan, öfkeden bahçe hortumu ile yenen dayaklara ...
Selim ,çocukluğu