Rümeysa Kıbrız
@Rumkbrz
Yüce Rümeysa Hazretleri
Mersin
Silifke
50 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İçime de atabiliyorum.
Düşünceme yön verebiliyorum.
Bir durumu kabullenebiliyorum.
Söylemem gerekeni söyleyebiliyorum.
İnsan kitap okumayı bıraktığını bir kitabı okumaya başladığında fark ediyor.
Okur Takip Önerileri
Bence her şeyi kendimde görmeliyim. Sende gördüğüm her hata ve meyili ben de yapabileceğimden imkan gördüğümden ve eşek gibi insan gibi yılan gibi korktuğumdan sorun ediyorum. Ama nevertheless şerefsizin teki olacak kanallara girmen benden ötede bir yerde yıldız gibi parlıyor pislik!!! 😀😃🤩🤩🤩
Değişim
Değişirsin. Bu değişmeyi sanata dönüştürmek değişmekten daha önemlidir. Yoksa bu süreçte ezdiğin ruhlar ve kırdığın dallar beyninde süpürülmeden kalır. Sanatla değiş, dans ederek; öpüşerek değiş!.. Kendi dudağını öpmekle başla! Sonra sırasıyla dünyaya bildiride bulun içini. Ağzından portakal çiçekleri saçılsın. Kötü hiçbir şeye yer kalmadan. Kötülüğe elek olacak senin güzel kokulu ağzın ...
"Sen beni bir ayda unutursun
Ben seni bütün gezegenlerde ararım"
Aynen böyle! Sakın bana kendini tamamen verme! Bende her zerrene karşı olan büyük ihtiyaç, senden çok şey götürecek çünkü. Bana yavaş yavaş eklenen serum olmaya devam et! Daha uzun süreriz böylelikle!
O gece hiç uyumamıştı. Yatağı tekmelemişti. Annesini düşünmüştü. Aşkını düşünmüştü. Plan yapmamıştı. Gezmek içinden gelmiyordu. Elinden telefon düşmüyordu. Müzik zehir gibi akıyordu karanlığa. İşaretler geri dönmesini defalarca işaret ediyordu. Herkes O'rayı gösteriyordu. Kalbi bile ... ❤
“...Akıl yürütme, diyor Schopenhauer, dişil bir doğaya sahiptir:
Ancak, aldıktan sonra verebilir. Beyin, zaman ve uzam içinde sürüp
giden şeyler hakkında enformasyon olmadan çalışamaz. Ne var ki,
dış dünyanın şeyleri ve olaylarına dair saf duyusal düşünceler, zihni
ham, işlenmemiş halleriyle işgal etmiş olsalardı, enformasyonun
pek de yardımı dokunmazdı. Sürekli yinelenen tikellerin bitimsiz
gösterisi bizi uyarabilirdi uyarmasına, fakat bize yol gösteremezdi.
Biz tikel içinde genelliği bulmadıkça tek bir şey hakkında, bireysel
bir şey hakkında öğrenebildiğimiz hiçbir şeyin yararı olmaz.
Demek ki zihnin, dünya ile başedebilmek için iki işlevi yerine
getirmesi gerektiği açık. Enformasyon toplamalı ve bu
enformasyonu işlemelidir. Bu iki işlev teoride düzgün şekilde
birbirinden ayrılmıştır. Fakat pratikte de ayrılar mı? acaba. Tıpkı,
ağacı kesen kişiye, kereste deposuna ve marangoza, ya da ipek
böceğine, dokumacıya ve terziye ayrı ayrı işler düşmesinde olduğu
gibi, bu işlevler de işlem dizilerini, birbirini dışlayan alanlara mı
ayırıyorlar? Bu tür makul bir iş bölümü, zihnin işleyişinin kolayca
anlaşılmasını sağlardı. En azından öyle görünüyor.
Benim iddiam şu: Tam da algılama, şey tiplerini, yani kavramları
topladığı içindir ki, algı malzemesi düşünce açısından kullanılabilir
hale gelir; Tersinden söylersek, duyu malzemesi olmasaydı zihnin
düşüncesini sağlayacak bir şey olmazdı....”
–Ruldolf Arnheim
hız yasağı
Kitaplarla aramdaki ilişki salyangozla topraklı yolun sürtünerek yolun gerçekte olduğundan çok daha uzaması durumudur. Üstelik iz bırakan ve kitapta derin yaralar açan bir okuyucuya dönüşüyorum. sizin okumanız nasıl betimlenirdi? Okumanız nasıl anlatılırdı?
korku yok
korku yok
müthiş dalga var
okyanus boyu yürüyoruz
elimizde terlikler var
geçenler var yanımızdan
korku yok...
sene bitince
bir mucize
kuş tüyü
dağın sırtı yanmış
parıldayan arabalar
uzaktan
parıl parıl...
hüzün cümleleri
sayılar boğuşuyor
günler beni de al
ıssız toprağımdan
saat üçte buluşalım
sarmaşıklı merdivenden
çıkalım
korku yok...
Hep yol almak isterim, hiç duramam yerimde,
Tanığımdır dalga, o denizde titriyorsa,
Rüzgara seslenirim: gidelim! rüzgar dönse,
Dalgadadır sıra: Haydi daha uzağa!
~ Victor Hugo, "Hep Yol Almak İsterim, Hiç Duramam Yerimde"