Rumeysa Kavraal
@Rumon
22 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Sen orada yıldızların altındasın, rahatsın
oysa ben geçen yüzyıl kapatmıştım aşk defterini öyleyse niye üzerime oynanıyor bütün oyunlar
Gittiğim her yerden az evvel çıkmış gibiyim Nereye bakarsam bakayım bulamıyorum kendimi Olduğum hiçbir yerde değilmişim gibi geliyor Olmadığım her yerde de varmışım gibi...
Okur Takip Önerileri
elbet olur gece er geç insanların uyuduğu bir vakit o zaman parka çıkarız kimseler görmez usulca öperim seni kimselerden utanmayız bağışla beni sevdiğim şimdilik ışık çok üstelik herkes ayakta seninle el içine çıkamayız biliyorsun olsun elbet olur gece er geç parkların boşaldığı bir vakit şiirler okurum o zaman sana yıldızlara isim koyarız hem belli mi olur o gece tanrı öyle sever ki bizi belki de bir daha hiç sabah olmaz
Ben o gece ağaca anlattıklarımın tamamını hatırlamıyorum
Belli bir yerden sonra sızdım bir kısmını hatırlıyorum
Yıldızlar çok güzeldi mesela onu hatırlıyorum
Tişörtüm sırılsıklamdı çok ağlamıştım hatırlıyorum
Kendimi asacak bir dal beğenmeye çalışmıştım hatırlıyorum
Çok içmiştim çok utanıyordum çok yalnızdım hatırlıyorum
Onu çok özlemiştim dün gibi hatırlıyorum
acele et fazla zamanımız yok derhal güzel bir şeyler söylemen lazım söylemezsen hatırladığım her şeyi unuturum...
Gülsene arada bana sıcaklığını alayım Odalar mı çok küçük ben mi çok büyüdüm
Duymayınca sesini bir yere sığamıyorum Ruhum doğum sancısında kanatlandı kanatlanacak
Kanatlansa ne olacak yanma varamıyorum
Tutup elimden kurtarsan ellerin nasıl da güzel Sigaramı tutuyorum elini tutamıyorum
Ben seni seviyorum tüm kızmalarına inat
Tüm dünyaya söylüyorum sana söyleyemiyorum
İçimizde ki kalabalık hallerimizden kurtulmamız, kendimizi kendi mizden koparmamız gerek.
Bir aileyi idare et mek bir devleti idare etmekten hiç de daha kolay değildir.
Her işte onun yarısı, ikinci yarısı olmaya o kadar alışmış tım ki şimdi artık yarım bir varlık gibiyim.
Bir küçücük kumru kuşu büyüttüm Göğsümün gizlisinde
Tenime yabancılaştım, etime Acıma sevincime insan yanıma Kendime yabancılaştım.
Siz hiç sığ sularda Boğuldunuz mu?
Sevinç bile sert eserdi odalarda Susmak saygı, gülmek ayıp, izinsiz Konuşmak en büyük suçtu.
O kadar çok şey geçti ki gözlerimizin önünden Sonunda hiçbir şey göremez olduk."