Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Asrın

Asrın
@Sadece_Senpai
Ülkenin okunan kitap sayısını arttıran bir birey
Sabitlenmiş gönderi
"Ben şuna inanıyorum ki, herkesin benliğinde kötü bir yön –yaradılıştan kusurlu olan bir yön– vardır. İnsan ne denli çabalarsa çabalasın bunu aşamaz."
Sayfa 79 - Can yayınlarıKitabı okudu
Reklam
152 syf.
·
Puan vermedi
·
85 günde okudu
Denemeler
DenemelerMontaigne
8.5/10 · 54,5bin okunma
Et post equitem sede atra curas Ve keder, atımızın terkisine binip bizimle gelir (Horatius)

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bana en büyük iyiliği kendine iyilik ettiği zaman etmiş olur.
hergün birbirini görmenin tadı başka, ayrılıp kavuşmanın tadı başkadır.
Reklam
Karı koca arasındaki sevginin, arada bir ayrılmakla gevşiyeceğini sanırlar. Bence hiç de gevşemez. Tersine, fazla sürekli bir beraberlik bu sevgiyi soğutur, bozar.
Illam meae si partem animae tulit Maturior vis, quid moror altera, Nec charus aeque, nec superstes Integer? Ille dies utramque Duxit ruinam Mademki vakitsiz bir ölüm seni, ruhumun yarisi olan seni alıp götürdü, yeryüzünde varlığımın yarısından, en aziz parçasından yoksun yaşamakta ne mâna var? O gün ikimiz birden öldük (Horatius).
Aristo'nun sık sık tekrarladığı şu sözü de kullanabiliriz: "Ey dostlarım, dünyada dost yoktur..."
Her işte onun yarısı, ikinci yarısı olmaya o kadar alışmıştım ki şimdi artık yarım bir varlık gibiyim.
Nec fas esse ulla me voluptate hic frui Decrevi, tantisper dum ille abest meus perticeps Onunla her şeyi paylaşmak zevkinden yoksun kaldıkça, hiçbir zevki tatmamıya karar verdim (Terentius)
Reklam
Chilon dermiş ki: "Onu (dostunuzu), bir gün kendisinden nefret edecekmiş gibi sevin; ondan, bir gün kendisini sevecekmiş gibi nefret edin
Ruhlarımız o kadar sıkı bir beraberlikle yürüdü, birbirini o kadar coşkun bir sevgiyle seyretti ve en mahrem taraflarına kadar birbirine öyle açıldılar ki ben onun ruhunu benimki kadar tanımakla kalmıyor, kendimden çok ona güvenecek hale geliyordum.
insanın doğuşugörmeğe nu görmekten herkes kaçar, ama ölümünü hep koşa koşa gideriz. İnsanı öldürmek için gün ışığında, geniş meydanlar onu yaratmak için karanlık köşelere gizleniriz. İnsanı yaparken gizlenip utanmak bir ödev, onu öldürmesini bilmekse birçok erdemleri içine alan bir şereftir. Biri günah, öteki sevaptır. Aristoteles memleketinin bir deyimine göre birisini iyileştirmenin öldürmek anlamına geldiğini söyler.
Bunlara bakınca, Eflâtun'un dediği gibi, tanrıların insanı kendilerine oyuncak diye yarattıklarına inanasım geliyor.
Kitapları bir yana bırakır da dobra dobra konuşursak, aşk dediğimiz şey, arzulanan bir varlıkta bulacağımız tada susamaktan başka bir şey değildir
68 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.