Sanki sen,sanki ben,sanki o kadın... toplumun “sıradanlaşmış” kadın yaşamı...yitirdikleri ve geçmişi,elindekiler ve geleceği arasında ki çıkmazlar,acıdan kaçıp acıya tutunuşu,umudun kar tanesi gibi bi görünüp,bi kayboluşu,pek çok kadının iç sesinin,kendi sesinden çıkıp kendi kulaklarıyla duyması gibi “yalnız değilsin umut hep var yeter ki inan,inanmak var etmektir”diyor.
