İnsan bazen kendini o kadar yalnız hissediyor ki...Ya da o kadar çaresiz...Tamam diyor anladım. Bu dünya bana karşı kurulmuş bir tuzak..hatta bir mayın. Doğduğum gün üstüne basmışım. Şimdi çeksem ayağımı o koca dünya havaya uçacak. Onun içinde durduğu yerde donuyor insan.. nefes almaya bile korkuyor..Geriye de işte yalnızlık kalıyor.
Dünyada bana hiçbir şey, üzgün bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir
Okur Takip Önerileri
Hiç kimse gerçekten sevildiğini, sevileceğine inanmıyor. Sahteliğin tüm zamanların rekorunu kırdığı bir devir.
“Sevildiğin için huzursuz olma, senden bir şey istemiyorum ki. Bırak seni seveyim.”
Yaşananları hatırlamanın zorlaşması, her şeyi unuttuğumuz anlamına gelmez
