"Sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin
Sana kafir dediler, diş biledim Hak'ka bile
Topladın saçtığı altınları yüzlerce elin
Kahpelendin de garez bağladım ahlaka bile."
Faruk Nafiz'in bu şiiri kimilerine göre dinden çıkartacak sözlerden oluşuyor, kimilerine göre de şiirin doruk noktasıdır. Ben şairin yaşadığı duygulara ulaşmadan bunun tartışılmasını doğru bulmuyorum. Nasıl ki Yunus'un şiirlerindeki manayı anlamayanlar ona kafir dedi, Faruk Nafiz'i anlamayanlar da bu dinden çıkarır diyorlar. Tabii ki burada niyetim Yunus ve Faruk Nafiz'i eş tutmak değil, sadece şunu anlatmak istiyorum bir şiiri eleştirmeden önce şairi tanımak gerekiyor eğer tanımıyorsan söylenenler söz israfından başka bir şey değildir.