Kitabın kurgusu sayfaları hızla çevirtiyordu, bu da sıkılmadan kısa sürede bitirmemi sağladı.
Ancaaaak yazarın vermeye çalıştığı alt metinler asıl metnin önüne geçmişti. Sosyal mesajlar adeta büyük harflerle bağırıyordu.
Bu kadarına gerek var mıydı.. bence yoktu.
Kalemi güçlü ama zihniyeti sığ bir yazar olarak tanımlayacağım artık Livaneli’yi.
Korkarım yazarın okuduğum son kitabı da bu olacak, çünkü artık aynı mesajların farklı kılıflarla verilmesi dikkatimi çekmeye yetmiyor ..
