İnsanlar içinde boğulacaktım. Sessiz ve dikkatli olacaktım ve böylece değer verilen bir arkadaş olacaktım. Gülümsemek, selamlaşmak, yataktan kalkmak, Dünya'daki yaşamı oluşturan küçücük binlerce eylemde bulunmak için kendimi bir süre zorlamak durumunda kalacaktım. Ta ki bu eylemler rutin hale gelene dek.
Tohumunun düştüğü yerden şikayet etme, sen sabırla çiçeğini açmaya bak. Gölgelerden çekinme, gürültülerden korkma, karanlıklardan kaçma. Bahanesiz aç, sevgiyle konuş, coşkuyla parla. Her gün bir daha, her gün inatla.