Seren Kuzu
@Serenkuzu
4 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Tuhaf, hüzünlü bir şekilde gülüyor sonra. Ne diyeceğimi bilmiyorum.
"Hiç de bir şey söylemek zorunda değilsin," diyor. "Yapmak zorunda olmadığın bir şey olarak hatırla bunu daima. Çoğu insan sırf bulunmaz bir hiçbir şey söylememe fırsatını kaçırdığı için çok şey kaybetmiştir."
Sayfa 59Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir şey bekliyordum. Ne? Hiç bilmiyordum. Yine de hayatın bundan ibaret olamayacağını, yani tam anlamıyla bir hiç olamayacağını, hayatın bir şey olması gerektiğini düşünüyordum ve o bir şeyin gelip beni bulmasını bekliyordum, onu arıyordum hatta.
Şimdi beklenecek bir şey olmadığını düşünüyorum ve odamdan çıkmıyorum, bir sandalyeye oturup hiçbir şey yapmıyorum.
Dışarıda bir hayat olduğunu ama o hayatta hiçbir şey olup bitmediğini düşünüyorum. Benim için hiçbir şey.
Başkaları için belki de bir şeyler oluyordur, mümkün bu, beni ilgilendirmiyor artık.
Sayfa 81Kitabı okudu
"Ölülerin ardından ağlayıp onların intikamını almaktan ne zaman vazgeçeceğiz? Öldürmeyi ve ağlamayı ne zaman bırakacağız? Bizler hayatta kalanlarız, korkaklarız, savaşmayı bilmeyenleriz, öldürmeyi bilmeyenleriz.
Unutmak istiyoruz, yaşamak istiyoruz."
Sayfa 76Kitabı okudu
Doğmaktan korkuyordun, şimdiyse ölmekten korkuyorsun.
Her şeyden korkuyorsun.
Sayfa 66Kitabı okudu
Ona göre mutluluk küçük şeylerden ibaretti: Sokaklarda avarelik etmek, yürümek, yorulunca oturmak.
Sayfa 62Kitabı okudu
Bir kitap okudu
96 syf.
·
Puan vermedi
·
5 saatte okudu
Bu edebi etkinliklerin niçin yapıldığını, kime ne yararı olduğunu, ne anlamı olduğunu düşündüğünde Connell'ın aklına bir neden gelmiyordu. Bu etkinliklere yalnız böyle etkinliklere gelen insanlar olmak için geliyordu herkes.
Sayfa 217Kitabı okudu
Ama o zamanlar böyleydi dünyaları. Günlük hayatlarında duygularını öyle dikkatle bastırıyorlar, öyle daraldıkça daralan alanlara sıkıştırıyorlardı ki sonunda en ufak bir olay bile delirtici, korkutucu bir önem kazanıyordu.
Sayfa 211Kitabı okudu
Ee, yerdeyim işte, diye düşündü. Yatakta ya da bambaşka bir yerde değil de burada olunca daha mı kötüymüş hayat? Yoo, hayat her şeyiyle aynı. İnsan kafasının içinde hayatı oradan oraya götürüyor. Burada uzanmışım, halının iğrenç tozunu ciğerlerime solumuşum, bedenimin ağırlığının altında sağ kolumun yavaş yavaş uyuştuğunu hissetmişim, ne fark eder? Herhangi bir deneyimden esasında hiçbir farkı yok.
Sayfa 201Kitabı okudu
Senin önemsediğin şeyleri her zaman önemsediğimi düşünmüyorum. Ama seni çok önemsiyorum.
Sayfa 193Kitabı okudu
Bir şey yapmak istemiyorsan sebep bulmak kolaydır.
Sayfa 176Kitabı okudu
Bir deneyimi kelimelere dökmeyi etkileyici buluyor; kavanoza sıkıştırdığını, o anın kendisini artık asla bütünüyle terk edemeyeceğini hissediyor.
Sayfa 159Kitabı okudu
Marianne gerçek hayatın çok uzakta bir yerde olduğu ve onsuz gerçekleştiği hissine kapılmıştı; yerini öğrenebilecek, bir parçası olabilecek miydi, bilmiyordu. Okuldayken bu hisse sık sık kapıldığı olurdu ama bu hisse gerçek hayatın nasıl göründüğüne ya da ne hissettirdiğine dair kesin bir görüntü eşlik etmezdi. Tek bildiği, gerçek hayat başladığında, artık onu hayal etmesine gerek kalmayacağıydı.
Sayfa 21Kitabı okudu
Seni çok özlerim orada, diyor Connell. Dayanamam.
Başta öyle olur. Sonra geçer.
Sayfa 262Kitabı okudu
Yaptığı o ürkünç şeyleri sevgisinden yaptığına gerçekten inanıyor olabilir mi? Şu dünya, sevgi denen şeyi kimsenin şiddetin en adi ve aşağılık biçimlerinden ayırt edemediği kadar kötü bir yer olabilir mi?
Sayfa 199Kitabı okudu
Hayatı boyunca bir manzara resminden ibaret olduğunu sandığı şeylerin gerçek olduğunu fark etti bir anda: Yabancı kentler gerçekmiş, ünlü sanat eserleri de, metro sistemleri de, Berlin Duvarı'nın kalıntıları da. Adı paraymış bunun; dünyayı gerçek kılan madde. İnsanı yoldan çıkaran, seksi bir nesne.
Sayfa 162Kitabı okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
1000Kitap'a katıldı.